ورود ملكه به دربار سليمان (عليه السلام) و ايمان آوردنش به رب العالمين - ترجمه تفسیر المیزان جلد 15
مىشود، چون پروردگار من بى نياز و كريم است. و بطورى كه ملاحظه مىكنيد ذيل آيه، صدر آن را تاكيد مىكند.
بعضى «1» از مفسرين گفتهاند: مشار اليه به اشاره" هذا"، قدرت به آوردن تخت ملكه سبأ است، چه بى واسطه و چه با واسطه.
ليكن اين حرف صحيح نيست، چون ظاهر اينكه فرمود:" فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرًّا عِنْدَهُ قالَ ..." اين است كه ثنا (اين از فضل پروردگار من است) مربوط باشد به حال رؤيت تخت و آن نعمت و فضلى كه در حال رؤيت به چشم مىخورد حضور تخت بوده، نه قدرت بر احضار آن، كه از مدتها پيش داشت.
در آيه مورد بحث، حذف و اختصار به كار رفته و تقدير آن اين است كه" فاذن له سليمان فى الإتيان به كذلك فاتى به كما قال فلما راه ...- يعنى، سليمان به آن عالم اجازه داد كه تخت را آن طور كه خودش گفت بياورد، پس همين كه آن را پابرجا، نزد خود ديد گفت ...".
و از اين حذف فهميده مىشود كه آن قدر اين آوردن سريع بود كه گويى ميان ادعايش و ديدن سليمان، هيچ فاصلهاى نشد.
" قالَ نَكِّرُوا لَها عَرْشَها نَنْظُرْ أَ تَهْتَدِي أَمْ تَكُونُ مِنَ الَّذِينَ لا يَهْتَدُونَ" در مفردات مىگويد: تنكير هر چيز از حيث معنا به اين است كه: آن را طورى كنند كه شناخته نشود، بر خلاف تعريف، كه به معناى آن است كه آن چيز را طورى كنند كه شناخته شود و در آيه" نَكِّرُوا لَها عَرْشَها" تنكير استعمال شده«2».
از سياق آيه برمىآيد كه سليمان (ع) اين سخن را هنگامى گفت كه ملكه سبا و درباريانش به دربار سليمان رسيده و مىخواستند بر او وارد شوند و منظورش از اين دستور، امتحان و آزمايش عقل آن زن بود، هم چنان كه منظورش از اصل آوردن تخت، اظهار معجزهاى باهر از آيات نبوتش بود و به همين جهت دستور داد تخت او را به صورتى ناشناس درآورند، و آن گاه متفرع كرد بر اين دستور، اين را كه:" نَنْظُرْ أَ تَهْتَدِي- ببينيم مىشناسد آن را يا نه" و معناى آيه روشن است.
ورود ملكه به دربار سليمان (عليه السلام) و ايمان آوردنش به رب العالمين
" فَلَمَّا جاءَتْ قِيلَ أَ هكَذا عَرْشُكِ قالَتْ كَأَنَّهُ هُوَ وَ أُوتِينَا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِها وَ كُنَّا مُسْلِمِينَ" يعنى بعد از آنكه ملكه سبأ نزد سليمان آمد از طرف سليمان به او گفتند:" آيا تخت
لطفا منتظر باشید ...
