ترجمه تفسیر المیزان جلد 15
لطفا منتظر باشید ...
در صورتى است كه نگاه عمدى نباشد «1».مؤلف: گويا مقصود امام (ع) از جمله" در صورتى كه عمدى نباشد" ريبه و شهوت است.و در خصال است كه رسول خدا (ص) به امير المؤمنين (ع) فرمود: يا على اولين نظرى كه به زن اجنبى كنى عيبى ندارد، ولى نظر دوم مسئوليت دارد و جايز نيست «2».مؤلف: نظير اين روايت را الدر المنثور از جمعى از اصحاب جوامع حديث از بريدة از آن جناب نقل كرده، كه عبارتش چنين است: رسول خدا (ص) به على (ع) فرمود: دنبال نگاه به نامحرمان نگاهى ديگر مكن، كه اولى برايت بس است، و دومى را حق ندارى «3».و در جوامع الجامع از ام سلمه روايت آورده كه گفت: نزد رسول خدا (ص) بودم، و ميمونه هم حاضر بود، كه پسر ام مكتوم آمد، و اين در موقعى بود كه ما را به حجاب امر فرموده بود، به ما فرمود: در پرده شويد، عرضه داشتيم يا رسول اللَّه (ص) ابن ام مكتوم كه نابينا است ما را نمىبيند؟ فرمود آيا شما هم نابيناييد؟ مگر شما او را نمىبينيد؟ «4».مؤلف: اين را الدر المنثور هم از ابى داوود و ترمذى و نسايى و بيهقى از ام سلمه نقل كردهاند «5».و در فقيه آمده كه حفص ابن البخترى از امام صادق (ع) روايت كرده كه فرمود: سزاوار نيست براى زن كه در برابر زنان يهود و نصارى برهنه شود، چون مىروند و نزد شوهران خود تعريف مىكنند «6».و در مجمع البيان در ذيل جمله:" أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُنَّ" گفته است كه بعضى گفتهاند: منظور از آن غلام و كنيز، از بردگان است، و اين قول از امام صادق (ع).
