ترجمه تفسیر المیزان جلد 15

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 15

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

نامشان را برده، بدون اجازه از خرما و خورش و طعام يكديگر مى‏خوردند، و همچنين زن بدون اجازه از خانه شوهرش مى‏تواند بخورد، و غير اينها نمى‏توانند «1».

و در همان كتاب به سند خود از ابى حمزه ثمالى از امام باقر (ع) روايت كرده كه فرمود: رسول خدا (ص) به مردى فرمود: تو و آنچه مال دارى ملك پدرت هستى، آن گاه امام فرمود: در عين حال من دوست نمى‏دارم كه پدرى از مال پسر بردارد، مگر آن مقدارى كه ناچار از آن است، چون خدا فساد را دوست نمى‏دارد «2».

و در همان كتاب به سند خود از محمد بن مسلم، از امام صادق (ع) روايت كرده كه از آن جناب در مورد مردى پرسيدم كه پسرش توانگر است، و پدر محتاج؟ فرمود: پدر مى‏تواند از مال او بخورد، و اما مادر نخورد، مگر به عنوان قرض «3».

و باز در همان كتاب به سند خود از جميل بن دراج از امام صادق (ع) روايت كرده كه فرمود: زن مى‏تواند بخورد، و صدقه دهد، و دوست هم مى‏تواند از منزل برادرش بخورد، و صدقه دهد «4».

و در همان كتاب به سند خود از ابن ابى عمير، از شخصى كه نامش را برد، از امام صادق (ع) روايت كرده كه در ذيل جمله" أَوْ ما مَلَكْتُمْ مَفاتِحَهُ" فرمود: مثل كسى كه وكيلى در اموال خود دارد، و او بدون اجازه وى از مال وى مى‏خورد «5».

و در مجمع البيان در ذيل جمله:" أَنْ تَأْكُلُوا مِنْ بُيُوتِكُمْ" گفته: بعضى گفته‏اند معنايش" من بيوت اولادكم" است، به دليل اينكه امام به فرزند كسى فرمود: تو و مالت مال پدرت هستى، و نيز همان جناب فرموده: پاكيزه‏ترين رزقى كه انسان مى‏خورد آن است كه از كسبش باشد، و فرزند او نيز از جمله كسب او است «6».

مؤلف: و در اين معانى روايات بسيارى ديگر است.

و در كتاب معانى، به سند خود از ابى الصباح روايت كرده كه گفت: از امام باقر (ع) از معناى آيه" فَإِذا دَخَلْتُمْ بُيُوتاً فَسَلِّمُوا عَلى‏ أَنْفُسِكُمْ ..." پرسيدم، فرمود: اين همان‏

(1) فروع كافى، ج 6، ص 277 ح 2.

(2) كافى ج 5، ص 135، ح 3.

(3) كافى، ج 5، ص 135 ح 1.

(4) كافى، ج 6، ص 277 ح 3.

(5) كافى، ج 6، ص 277 ح 5.

(6) مجمع البيان، ج 7، ص 156.

/ 583