ترجمه تفسیر المیزان جلد 15

قرار داده، و با جمله" به او مى‏گويند بخواب ..." به نكته تعبير آيه به" مقيل" اشاره مى‏كند (توجه داشته باش).

و در الدر المنثور است كه ابو نعيم از طريق كلبى از ابى صالح از ابن عباس روايت كرده كه گفت: عقبة بن ابى معيط، از هيچ سفرى نمى‏آمد مگر آنكه طعامى مى‏ساخت و همه اهل مكه را دعوت مى‏كرد، و بسيار با رسول خدا (ص) مى‏نشست، و از گفتگوى او خوشش مى‏آمد، ولى در آخر بدبختى گريبانگيرش شد.

پس روزى از سفرى بيامد، و طعامى درست كرد، و رسول خدا (ص) را به طعام خود دعوت كرد، حضرت فرمود: هرگز طعام تو را نخواهم خورد مگر وقتى كه شهادت دهى معبودى جز خدا نيست و من رسول خدايم، عقبه گفت: برادر زاده بخور، فرمود نمى‏خورم مگر وقتى به اين معنا شهادت دهى، پس شهادت داد، و حضرت از طعامش خورد.

وقتى اين خبر به گوش ابى بن خلف رسيد نزد او شد و گفت اى عقبه تو هم از دين در آمدى؟! و ابى از دوستان عقبه بود. گفت: نه، در نيامدم، ولى اين مرد بر من وارد شد، و از غذا خوردن امتناع كرد، مگر وقتى كه شهادت دهم، من شرم كردم كه غذا نخورده از خانه‏ام بيرون شود، شهادت دادم، ابى گفت من از تو خوشنود نمى‏شوم مگر آنكه بروى آب دهان به روى او بيندازى، عقبه همين كار را كرد، رسول خدا (ص) فرمود تو را خارج مكه نبينم كه به قتلت مى‏رسانم، در جنگ بدر عقبه اسير شد، و به طور صبر كشته گشت، ولى تا آن روز هيچ كس را با شكنجه نكشته بودند «1».

مؤلف: در روايات بسيارى در ذيل:" يَقُولُ يا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا" آمده كه سبيل، على (ع) است، ولى اينگونه روايات مربوط به بطن قرآن و يا از قبيل تطبيق آيه با مصداق است نه تفسير.

(1) الدر المنثور، ج 5، ص 68.