ترجمه تفسیر المیزان جلد 15

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 15

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

برسانى. پرسيدم ديگر چه؟ فرمود: اينكه با زن همسايه‏ات زنا كنى. بعد از اين جريان خداى تعالى در تصديق پاسخهاى رسول خدا (ص) اين آيه را فرستاد:" وَ الَّذِينَ لا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ وَ لا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَ لا يَزْنُونَ" «1».

مؤلف: شايد مراد، تطبيق آيه بر اين مورد باشد نه اينكه بخواهد بگويد شان نزول آيه در خصوص اين مورد است.

و در همان كتاب آمده كه عبد بن حميد از على بن الحسين روايت كرده كه در ذيل آيه" يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ" فرموده است: اين تبديل در آخرت است. ولى حسن گفته در دنياست «2».

و نيز در همان كتاب است كه احمد و هناد و مسلم و ترمذى و ابن جرير و بيهقى (در اسماء و صفات) از ابو ذر روايت كرده‏اند كه فرمود: رسول خدا (ص) فرمودند روز قيامت انسان را مى‏آورند و گفته مى‏شود گناهان كوچكش را بر وى عرضه كنيد، پس گناهان كوچكش نشان داده مى‏شود و اما گناهان بزرگش را از او دور مى‏سازند، آن گاه به او مى‏گويند: تو در فلان روز اين گناه را و در فلان روز اين را و روز ديگر اين را مرتكب نشدى؟! و آن شخص به همه اقرار مى‏كند، در حالى كه در دل ترس آن را دارد كه گناهان بزرگش را بياورند، پس درباره او دستور مى‏رسد در برابر هر گناهى كه كرده حسنه‏اى باو بدهيد «3».

مؤلف: اين حديث يكى از روايات بسيار زياد و مستفيضى است كه هم از طرق شيعه و هم سنى در مساله تبديل سيئات به حسنات از رسول خدا (ص) و امام باقر و امام صادق و امام رضا (ع) رسيده است.

و در روضة الواعظين از رسول خدا (ص) روايت كرده كه فرمود:

هيچ مردمى به ياد خدا نمى‏نشينند، مگر آنكه يك منادى از آسمان به ايشان ندا مى‏دهد كه برخيزيد كه خداى تعالى گناهانتان را به حسنات مبدل نموده و همه آنها را بيامرزيد «4» و در كافى به سند خود از ابى الصباح از ابى عبد اللَّه (ع) روايت كرده كه در ذيل جمله" لا يَشْهَدُونَ الزُّورَ" فرمود: مقصود از زور، غنا است «5».

مؤلف: و در مجمع گفته: اين روايت از ابى جعفر و ابى عبد اللَّه (ع) نقل‏

(1) الدر المنثور، ج 5، ص 77.

(2 و 3) الدر المنثور، ج 5، ص 79.

(4) روضة الواعظين، ص 391.

(5) كافى، ج 6، ص 431، ح 1.

/ 583