ترجمه تفسیر المیزان جلد 15
لطفا منتظر باشید ...
بيرون كند، و با اين جمله خواست مردم را عليه او بشوراند و تحريكشان كند تا با وى همدست شده، او را به هر وسيلهاى كه ممكن است از خود دفع كنند." فَما ذا تَأْمُرُونَ"- شايد مراد از امر كه گفت" پس چه امرى مىدهيد" اظهار نظر و راى باشد و از اين جهت اظهار نظر را امر خواند كه بالآخره وقتى اشخاص مىخواهند نظريه بدهند به لفظ امر (چنين و چنان كن) مىدهند. بنا بر اين، معناى جمله مورد بحث اين مىشود كه: پس چه نظريهاى مىدهيد و من با اين شخص چه معاملهاى بكنم، بگوييد تا انجام دهم. خواهى گفت چه اجبارى هست كه لفظ امر را به معناى اظهار نظر بگيريم، جوابش اين است كه فرعون خود را بزرگترين پروردگار قبطيان، و آنان را بندگان خود مىدانست و با اين حال مناسب نيست كه امر مذكور را به معناى فرمان بگيريم.مؤيد اين معنا اين است كه خداى تعالى در جاى ديگر از كلام مجيدش عين اين حرف را از حاضرين در مجلس فرعون حكايت كرده و فرموده:" قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِ فِرْعَوْنَ إِنَّ هذا لَساحِرٌ عَلِيمٌ يُرِيدُ أَنْ يُخْرِجَكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ فَما ذا تَأْمُرُونَ" «1» و از ظاهر آن بر مىآيد كه مراد از امر ايشان، اين است كه به فرعون بگويند چنين و چنان كن.بعضى «2» از مفسرين گفتهاند نيرو و قدرت معجزه موسى، او را مبهوت و دهشت زده كرد، به طورى كه تعجب قبلىاش از رسالت موسى و نيز تكبر خود را فراموش كرده، آن چنان بيچاره و درمانده شد كه نفهميد چه بگويد و چگونه بگويد؟" قالُوا أَرْجِهْ وَ أَخاهُ وَ ابْعَثْ فِي الْمَدائِنِ حاشِرِينَ يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ" گويندگان اين سخن، همان بزرگان قبطى بودند، كه در مجلس فرعون حضور داشتند و كلمه" ارجه"- به سكون" ها" بنا به قرائت معروف- به معناى تاخير و از ماده ارجاء است و منظورشان اين بوده كه موسى و برادرش را مهلت بده و درباره آنان به سياست و شكنجه، عجله و شتاب مكن و بفرست ساحران را جمع كنند تا با سحر خود، عليه سحر موسى معارضه نمايند.كلمه" ارجه" به كسر" ها" و" ارجئه" با همزه و ضم" ها" قرائت شده و اين دو قرائت از قرائت معروف فصيحترند، ولى بهر حال يك معنا مىدهند.
