اين آيات به داستان هود (ع) و قومش كه همان قوم عاد بودند اشاره مىكند." كَذَّبَتْ عادٌ الْمُرْسَلِينَ" قوم عاد مردمى از عرب بسيار قديم و عرب اوائل (يعنى اوائل پيدايش اين نژاد) بودند، كه در احقاف از جزيرة العرب زندگى مىكردند و داراى تمدنى مترقى و سرزمينهايى خرم و ديارى معمور بودند، به جرم اينكه پيامبران را تكذيب كرده، به نعمتهاى الهى كفران ورزيده و طغيان كردند، خداى تعالى به وسيله بادى عقيم هلاكشان ساخته و ديارشان را ويران و دودمانشان را خراب كرد.و به طورى كه مىگويند عاد اسم پدر بزرگ ايشان بوده و اگر خود آنان را عاد خواندهاند، از قبيل تسميه قوم به اسم پدر بزرگ است، هم چنان كه بنى تميم و بنى بكر و بنى تغلب، را تميم و بكر و تغلب، مىنامند.