اين آيات به اجمال به داستان صالح (ع) و قومش اشاره مىكند، و صالح نيز يكى از انبياى عرب است، كه قرآن كريم تاريخ او را بعد از هود مىداند." كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ ... عَلى رَبِّ الْعالَمِينَ" معناى اين چند آيه در گذشته روشن شد." أَ تُتْرَكُونَ فِي ما هاهُنا آمِنِينَ" ظاهرا استفهام در آيه، استفهام انكار است و كلمه" ما" موصوله مىباشد و مراد از آن نعمتهايى است كه بعدا يعنى از جمله" فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ" به بعد آن را تفصيل مىدهد و كلمه" هاهنا" اشاره است به مكان حاضر و نزديك، كه مراد از آن در آيه همان سرزمين ثمود است و كلمه" آمنين" حال از نايب فاعل" تتركون" است.