ترجمه تفسیر المیزان جلد 15

" رَبِّ نَجِّنِي وَ أَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ" يعنى پروردگارا مرا و اهلم را از اينكه پيش رويم و بيخ گوشم لواط مى‏كنند و يا از اينكه و بال عملشان و عذابى كه خواه ناخواه به ايشان مى‏رسد، نجاتم بده.

و اگر در اينجا تنها خودش و اهلش را ذكر كرد، براى اين بود كه كسى از اهالى قريه به وى ايمان نياورده بود، هم چنان كه خداى تعالى درباره آنان فرمود:" فَما وَجَدْنا فِيها غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ" «1».

فَنَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِينَ إِلَّا عَجُوزاً فِي الْغابِرِينَ ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ" كلمه" غابر"- به طورى كه گفته‏اند «2»- به معناى كسى است كه بعد از رفتن همراهانش در جاى خود بماند، و كلمه" تدمير" به معناى هلاك كردن است، و بقيه الفاظ آيه روشن است.

" وَ أَمْطَرْنا عَلَيْهِمْ مَطَراً ..."

اين مطر و باران همان سجيل است، كه در سوره حجر در باره‏اش فرموده:" وَ أَمْطَرْنا عَلَيْهِمْ حِجارَةً مِنْ سِجِّيلٍ" «3».

" إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً ... الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ" كه تفسيرش گذشت.

(1) نيافتيم در آن قريه غير از يك خانوار مسلمان. سوره ذاريات، آيه 36.

(2) روح المعانى، ج 19، ص 117.

(3) بارانديم برايشان سنگ‏ريزه‏اى چون كلوخ. سوره حجر، آيه 74.