ترجمه تفسیر المیزان جلد 15

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 15

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

همه افرادش جارى است و احدى از افراد آن كلى مستثنا نيست و اين خود طريقه معمولى است در سخن گفتن.

از اينجا روشن مى‏شود كه در اين آيه وجه ديگرى نيز تصور مى‏شود و آن اين است كه مراد از مجرمين، عموم مشركين از مكى و غير مكى باشد، يعنى حرف" لام" در" المجرمين" لام عهد نباشد، بلكه لام جنس باشد، ولى وجه اول به سياق آيات نزديك‏تر است.

" لا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّى يَرَوُا الْعَذابَ ... مُنْظَرُونَ" اين آيه تفسير و بيان جمله" كَذلِكَ سَلَكْناهُ ..." است، البته اين در صورتى است كه وجه اول و سوم را در تفسير آيه قبل قبول كرده باشيم و اما بنا بر وجه دوم، جمله مورد بحث جمله‏اى است استينافى و غير مربوط به سياق.

و معناى اينكه فرمود:" حَتَّى يَرَوُا الْعَذابَ الْأَلِيمَ- تا آنكه عذاب دردناك را ببينند" اين است كه عذاب اليم را مشاهده كنند، و مجبور شوند ايمان بياورند، اما ايمان اضطرارى كه سودى به حالشان نداشته باشد، و ظاهرا مراد از آن عذاب دردناك، مشاهدات هنگام مرگ است.

البته بعضى «1» از مفسرين اين احتمال را هم داده‏اند كه مراد از آن، عذابى است كه مشركين مكه در جنگ بدر ديدند و جمعى از ايشان كشته شدند. و ليكن عموميت آيه قبل كه هم مشركين مكه را مى‏گرفت و هم غير آنان را، با اين احتمال نمى‏سازد.

" فَيَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لا يَشْعُرُونَ"- اين جمله به منزله تفسيرى است براى جمله" حَتَّى يَرَوُا الْعَذابَ الْأَلِيمَ" چون اگر عذاب مذكور بغتتا و بى‏خبر نيايد، بلكه هنگام رسيدن آن را بدانند، ايمان اختيارى مى‏آورند، نه ايمان اضطرارى.

جمله" فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُونَ" كلمه‏اى است كه مشركين از باب حسرت آن را مى‏گويند.

" أَ فَبِعَذابِنا يَسْتَعْجِلُونَ" اين آيه توبيخ و تهديد ايشان است.

" أَ فَرَأَيْتَ إِنْ مَتَّعْناهُمْ سِنِينَ ... يُمَتَّعُونَ" اين جمله متصل است به جمله" فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُونَ" و حاصل معناى آن اين است كه آرزوى اينكه مهلت و رخصتى يابند، آرزويى است كه سودى به حالشان ندارد، هر

(1) روح المعانى، ج 19، ص 129.

/ 583