ترجمه تفسیر المیزان جلد 15

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 15

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

كريم خواند، وجوهى ذكر كرده‏اند، يكى اينكه: چون آن نامه نامه مهر شده بود و در حديث هم آمده كه اكرام كتاب به مهر كردن آن است حتى بعضى «1» از اين مفسرين ادعا كرده‏اند كه معناى كرامت نامه، مهر آن است، وقتى گفته مى‏شود: من كتاب را اكرام كردم و نامه من كريم شد، معنايش اين است كه آن را مهر نهادم.

بعضى «2» ديگر گفته‏اند: وجهش اين است كه خط آن فوق العاده زيبا بوده و بيانى شيوا داشته.

بعضى «3» ديگر گفته‏اند كه: از اين جهت كريمش خواند كه از راه غير طبيعى يعنى به توسط مرغ هوا به او رسيده است، كه چه بسا خيال كرده است كتابى است آسمانى، و از اين قبيل وجوه بى پايه و بى اساس ديگر.

و حال آنكه خواننده خوب مى‏داند كه اين وجوه همه از قبيل تفسير به راى است، كه كسى را قانع نمى‏كند و ظاهرا آن علتى كه اينان را به اين حرفها كشانيده اين است كه:

خيال كرده‏اند جمله" إِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ ... مُسْلِمِينَ" حكايت متن كتاب است و آن گاه ديده‏اند كه اين حرف با حمل جمله" كه اين از سليمان است و اينكه بسم اللَّه ..." بر تعليل و بيان علت كرامت كتاب نمى‏سازد، لذا براى رفع اين ناسازگارى آن طور كه ديديد به دست و پا افتاده‏اند.

و ما در جواب از اين پندار، مى‏گوييم: ظاهر" ان" مفسره در جمله" أَنْ لا تَعْلُوا عَلَى" اين است كه عبارت اصلى كتاب را نقل به معنا كند، نه اينكه بخواهد متن آن را حكايت كند و مضمونش نهى از علو بر صاحب نامه و امر به آمدن ملكه و تسليم او شدن است، پس اصلا هيچ محذورى در بين نيست.

" أَلَّا تَعْلُوا عَلَيَّ وَ أْتُونِي مُسْلِمِينَ" كلمه" ان" تفسيرى است كه در اينجا مضمون نامه سليمان را تفسير مى‏كند. كه بيانش گذشت.

و اينكه گفتيم بعضى «4» گفته‏اند: كلمه" ان" مصدريه و كلمه لا نافيه است صحيح نيست، براى اينكه اگر چنين باشد اولا مستلزم تقدير گرفتن مبتداء و يا خبرى بدون جهت است، (كه هيچ اجبارى به اينكار نيست). و ثانيا اينكه مى‏بينيم جمله" و اتونى" را بر آن‏

(1) تفسير كشاف، ج 3، ص 363.

(2) مجمع البيان، ج 7، ص 219.

(3) روح المعانى، ج 19، ص 195.

(4) روح المعانى، ج 19، ص 196.

/ 583