ترجمه تفسیر المیزان جلد 15

باشيم (67).

پيش از اين نيز به ما و به پدرانمان اين وعده‏ها را داده بودند، اين جز همان داستانهاى خرافى گذشتگان نيست (68).

بگو در اين سرزمين بگرديد و بنگريد، سرانجام بزه‏كاران چسان بود (69).

غم آنان مخور و از آن نيرنگها كه مى‏كنند تنگدل مباش (70).

گويند اگر شما راست مى‏گوييد اين وعده چه وقت مى‏رسد (71).

بگو شايد شمه‏اى از آن عذاب كه به وقوع آن شتاب مى‏كنيد هم اكنون در پى شما است (72).

پروردگارت نسبت به اين مردم صاحب كرم است، ولى بيشترشان سپاس نمى‏دارند (73).

پروردگارت آنچه را در سينه‏هايشان نهان است و آنچه آشكار كنند مى‏داند (74).

هيچ نهفته‏اى در آسمانها و زمين نيست مگر در نامه‏اى آشكار است (75).

اين قرآن براى بنى اسرائيل بيشتر چيزها را كه در باره آن اختلاف دارند حكايت مى‏كند (76).

و همين قرآن براى مؤمنان هدايت و رحمتى است (77).

پروردگارت به رأى خويش ميان ايشان داورى مى‏كند كه او نيرومند و دانا است (78).

توكل به خدا كن كه تو پيرو حق آشكارى (79).

تو نمى‏توانى سخنت را به گوش مردگان برسانى و نمى‏توانى كران را هنگامى كه روى بر مى‏گردانند و پشت مى‏كنند صدا كنى (80).

تو نمى‏توانى كوران را از ضلالتشان هدايت كنى تو فقط مى‏توانى سخنت را به گوش آن كسانى كه به آيه‏هاى ما ايمان دارند و مسلمانند برسانى (81).

بيان آيات‏

در اين آيات از داستانهايى كه خداى سبحان به منظور ارائه نمونه‏اى از سنت جارى و رايج خود در نوع بشر از نظر هدايت (قبلا) ذكر كرده بود كه: چگونه راه سعادت را به ايشان نشان مى‏داده و راه يافتگان از ايشان به سوى صراط مستقيم را با رساندن به مقام اصطفاء و با نعمتهايى عظيم، گرامى مى‏داشته و آنان را كه به وى شرك مى‏ورزيدند و از ياد او اعراض مى‏كردند به عذاب انقراض و بلاهايى الم انگيز مبتلا مى‏كرده است منتقل شده به حمد و سلام بر بندگان مصطفايش، آن بندگان كه به مقام اصطفاء رسيدند، منتقل است به بيان اين نكته كه: تنها ذات اقدس او مستحق عبوديت است، نه غير او از خدايانى كه شريكش كردند،