صفاياى رسول خدا صلّى الله عليه وآله - از هجرت تا رحلت نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

از هجرت تا رحلت - نسخه متنی

سید علی اکبر قریشی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

صفاياى رسول خدا صلّى الله عليه وآله

منظور از صفايا چيزهايى است كه مام مسلمين از غنائم براى خود برميدارد، رسول خدا صلّى الله عليه وآله نيز از غنائم صفايايى داشته و نيز از خمس بعضى غنائم مقدارى به خود مخصوص كرده و از عايدات آنها تاءمين زندگى فرموده و در امور اجتماعى مصرف مىكرد كه لازم است به آنها اشاره شود.

ازجمله مقدارى از املاك بنى نضير را براى خود اختصاص داد مرحوم شيخ مفيد نقل مىكند: رسول خدا صلّى الله عليه وآله مقدارى از اموال بنى نضير را بر خوداختصاص داد و اين كار اولين بار بود، بقيه را ميان مهاجران تقسيم نمود و به على عليه السلام فرمود: صفاياى آن حضرت را از آن اموال جمع و صورت بردارى كند، و سپس آنها را صدقه (وقف) گردانيد و تا زنده بود در اختيار خودش بود، آنگاه توليت با على عليه السلام بود سپس در دست اولاد فاطمه عليها السلام قرار گرفت (423)

مرحوم مجلسى نيز آن را در بحارالانوار از ارشاد و مناقب نقل كرده است (424).

واقدى در مغازى نقل مىكند: رسول خدا را سه قسمت صفايا بود اول اموال بنى نضير كه از عايدات آن در حوادث و پيشامدها مصرف مىكرد، دوم فدك كه در تاءمين ابن سبيل و درماندگان مصرف مىشد(425) سوم عايدات خيبر (426) كه سه قسمت كرده بود، دو قسمت بر مهاجران و يك سهم براى خود كه از آن به زنانش خرج مىداد(427).

آنچه از بنى نضير براى خود نگاه داشت در زير نخلهاى آنها زراعت بسيار مىشد و از خرما و جو گندم آنها مخارج يكساله زنانش و اولاد عبدالمطلب را مىداد، و از بقيه اسبان جنگى و سلاح تهيه مىفرمود. مقدارى از آن سلاحها بعد از وى در اختيار ابوبكر و عمر بود. آن حضرت اموال بنى نضير غلامش ابورافع را ماءمور كرده بود و او اى بسا اولين ميوه و محصول رسيده را به حضرتش مىآورد.

صدقات رسول خدا صلّى الله عليه وآله از اموال بنى نضير و از اموال مخيريق بود(428) و آنها هفت قطعه ملك بودند، به نامهاى: ميثب، صافيه، دلال، حسنى، برقه، اعواف، و مشربه ام ابراهيم، كه ماريه مادر ابراهيم در آن ساكن بود و رسول خدا صلّى الله عليه وآله در آنجا به منزل او مىآمد. اين مطلب را ابوالحسن بلاذرى نيز در فتوح البلدان، ص 31، و 32 نقل كرده است و ما آن را در وقايع سال اول هجرت فصل پيمان عدم تعرض با يهود مدينه نوشته ايم.

و نيز مىتوانيد اين مطلب را در بحار، ج 22، ص 295 - 300 باب صدقات و اوقاف رسول الله صلّى الله عليه وآله و در وسائل الشيعه، ج 13، كتاب الوقوف و الصدقات باب اول و دهم و در كافى، ج 7، ص 47 - 50، كتاب الوصايا باب صدقات النبى... و در جلد چهارم، وفاء الوفاء كه بقاع مدينه را به طور حروف تهجى نوشته است مطالعه فرماييد.

/ 260