سهمودى در وفاءالوفاء گويد: در سال پنجم هجرت ماه جمادى الاخر، ماه گرفت. رسول خدا صلّى الله عليه وآله براى مردم مانند كسوف (آفتاب گرفتگى) نماز خواند، يهود در وقت ماه طاس مىزدند و مىگفتند: ماه سحر شده است ابن حيان در صحيح خود گفته: رسول خدا صلّى الله عليه وآله براى ماه گرفتن نماز خواند. ناگفته نماند كه در كافى از حضرت كاظم عليه السلام نقل شده: چون ابراهيم پسر رسول خدا صلّى الله عليه وآله از دنيا رفت سه سنت در وى رسميت يافت، اول آن كه به وقت وفات وى آفتاب گرفت، مردم گفتند: فوت فرزند رسول الله صلّى الله عليه وآله درعالم اثر گذاشت و آفتاب گرفته شد، حضرت پس از شنيدن اين سخن به منبر رفت و فرمود: مردم، آفتاب و ماه دو آيت از آيات خدا هستند و با امر خدا درحركتند، نه براى مرگ كسى گرفته مىشوند ونه براى حيات كسى، چون هر دو يا يكى از آنها گرفته شد، نماز بخوانيد. آنگاه پايين آمد و با مردم نماز كسوف خواند(469). دوم آنكه نماز ميت بر اطفال نه واجب است نه راجح، سوم: آن كه بهتر است پدر در قبر فرزند داخل نشود(470).بايد بدانيم كه ابراهيم فرزند آن حضرت در سال هشتم هجرت متولد شد و در سال دهم از دنيا رفت. روايت صريح است در آن كه تا آن روز نماز كسوف تشريع نشده بود، اين روايت در كتب اهل سنت مكرر نقل شده است از جمله در صحيح بخارى، ج 2، ص 41، باب الصلوة فى الكسوف، و صحيح مسلم، ج 1 ص 357، ولى در آن مرگ ابراهيم نيست. على هذا اگر نقل سمهودى درست باشد، تشريع نماز خسوف (ماه گرفتگى) در سال پنجم هجرت بوده و نماز كسوف در دهم هجرت، به وفات ابراهيم.
لطفا منتظر باشید ...
