در تكميل اين مطلب سه نكته را يادآور مىشويم. اول اينكه: اختيار صفايا و بودن آنها دردست رسول الله صلّى الله عليه وآله جز براى نفع عموم نبود و حضرت آنها را در رفع حوائج عمومى مصرف مىكرد و مساءله كى لايكون دولة بين الاغنياء منكم (429) پياده مىگرديد، نه اينكه آن حضرت يك انسان دنيا دوست و زر اندوز باشد، مصرف آنها در گذشته نقل گرديد، دوم اينكه: از روايات كافى وغيره برمى آيد كه حضرت آن صفايا و اموال را بر فاطمه عليهاالسلام وقف كرده بود ولى عايدات آن را با اجازه فاطمه در رفع حوائج مردم مصرف مىكرد، فاطمه عليهاالسلام، نيز آنها را در اختيار اميرالمؤمنين عليه السلام گذاشت و بعد از وى توليت با فرزندان او بود.دركافى از امام كاظم عليه السلام نقل كرده: كه احمدبن محمد از آن حضرت از باغات هفتگانه كه از ارثيه رسول الله صلّى الله عليه وآله بود و به فاطمه رسيد، پرسيد حضرت فرمود: آنها وقف بر فاطمه بود رسول خدا صلّى الله عليه وآله مخارج ميمانهانش و مخارج پيشامدها را از آنها برمى داشت و چون رحلت فرمود، عباس عموى آن حضرت با فاطمه درباره ارث مخاصمه كرد، على بن ابيطالب عليه السلام و ديگران شهادت دادند كه آنها وقف بر فاطمه است و آنها عبارت بودند از: دلال، عواف، حسنى، صافيه، مشربه ام ابراهيم، ميثب و برقه (430).سوم: وقف بر فاطمه عليها السلام نيز مراعات حال امر عموم بود، چنان كه در مصرف عايدات فدك خواهد آمد و آن به حكم گذاشتن مال در جاى امنى بود كه به مصرف عموم برسد.