يهود هرچه از دستش آمد در براندازى اسلام و تضعيف و تشكيك مسلمانان مضايقه نكرد، گاهى مىگفتند: به آنچه بر مسلمانان در اول روز نازل مىشود ايمان آوريد و در آخر روز برگرديد، تا آنها نيز از ايمان خود برگردند،، اين بدان معنى بود كه بگويند: ايمان آورديم ولى بعدا ديديدم ناحق است و قابل تصدق نيست:آمنوا بالذى انزل على الذين آمنوا وجه النار و اكفروا آخرة لعلهم يرجعون (283)در آغاز روز به آنچه بر مؤمنان نازل شد، ايمان بياوريد، و در پايان (روز) انكار كنيد، شايد آنان (از اسلام) برگردندگاه سؤالهاى تعجيزى مطرح مىكردند، و مىگفتند: يك كتاب آماده نازل كن تا به تو ايمان بياوريم، اين كه سوره نازل مىشود قابل قبول نيست، خداوند فرمود: از موسى بزرگتر از آن را خواسته و گفتند: خدا را آشكارا بما نشان بده:يسئلك اهل الكتاب ان تنزل عليهم كتابا من السماء فقد سئلوا موسى اكبر من ذلك فقالوا ارنا الهل جهرة (284)اهل كتاب از تو مىخواهند كه كتابى از آسمان (يكباره) بر آنان فرود آورى، البته از موسى بزرگتر از اين خواستند و گفتند: خدا را آشكارا به ما بنماىبه كفار مكه گفتند: از او كه ادعاى نبوت مىكند بپرسيد: جريان اصحاب كهف چه بود؟ ماجراى ذوالقرنين چگونه بود، روح چيست درباره همين سؤالها بود كه سوره كهف و آيه:و يسئلونك عن الروح قل الروح من امر ربى (285)و درباره روح از تو مىپرسند، بگو: روح از (سنخ) امر پروردگار من است...شاش بن قيس، يهودى معروفى كه عداوت اسلام و مسلمين در قلبش مىجوشيد ديد مردان اوس و خزرج كنار هم نشسته برادروار صحبت مىكنند و به بركت اسلام مانند دو برادر شده اند، اين بر او گران آمد جوانى از يهود را گفت: در ميان آنها بنشين جنگهاى گذشته را بيادشان بياور و اشعارى را كه در مخافره گفته اند بخوان، او اين كار را كرد، مردان او و خزرج به اشتباه افتاده و شمشير كشيده مقابل هم صف آرايى كردند، نزديك بود فتنه برپا شود.رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم از اين جريان باخبر شده ميان آنها تشريف آورد هشدارشان داد، بيدار شده اظهار ندامت كرده و دست در گردن هم انداختند؛ خداوند فرمود:يا ايهاالذين آمنوا ان تطيعوا فريقا من اهل الكتاب يردوكم بعد ايمانكم كافرين (286)اى كسانى كه ايمان آورده ايد، اگر از فرقه اى از اهل كتاب فرمان بريد، شما را پس از ايمانتان به حال كفر برمى گردانند.
لطفا منتظر باشید ...
