در ماه اول از سال دوم، هجرت رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم براى تعرض به كاروان قريش به طرف بواط از ناحيه ذى خشب تشريف برد در ذى خشب نماز راشكسته خواند. (136)مرحوم صدوق از امام صادق عليه السلام نقل كرده: وقد سافر رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم الى ذى خشب و هى مسيرة يوم من المدينة يكون اليها بريدان - اربعة وعشرون ميلا فقصر و افطر فصارت سنة (137)واقدى در مغازى گويد: رفتن آن حضرت به ذى خشب در اول ماه سيزدهم هجرت در ماه ربيع الاول بود (138) ابن اسحاق نيز ماه ربيع الاول گفته است: از كلمه فصارت سنة معلوم ميشود كه تاآن موقع نماز قصر تشريع نشده بود و اين عمل از آن وقت شروع گرديد و رسميت يافت و سپس فروعات آن توسط آن حضرت و امامن عليهم السلام مفصل توضيح وتبيين گرديد (139)ناگفته نماند: نماز قصر در قرآن مجيد عنوان نشده بلكه دليل آن سنت قطعيه است در قرآن مجيد فقط صلوة خوف عنوان شده... كه مىفرمايد:و اذا ضربتم فى الارض فليس جناح عليكم ان تقصروا من الصلاة ان خفتم ان يفتنكم الذين كفروا...و چون در زمين سفر كرديد، اگر بيم داشتيد كه آنان كه كفر ورزيده اند به شما آزار برسانند، گناهى بر شمانيست كه نماز راكوتاه كنيد...(140)امين الاسلام طبرسى فرمود: طاهر آيه حاكى است كه قصر فقط در حال خوف جايز است ولى ما جواز قصر رادر صورت نبودن خوف با بيان رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم دانسته ايم، فقها اهل سنت درباره قصر اختلاف كرده اند شافعى گويد: انسان مخير است كه نماز را در سفر شكسته بخواند و يا تمام بخواندولى ابوحنيفه گويد: قصر واجب است مذهب اهل بيت عليهم السلام نيز وجوب است.مرحوم شيخ الطائفه در خلاف فرموده: تقصير در سفر واجب است، ابوحنيفه نيز وجوب گفته است ولى شافعى گويد: مسافر مخير است مىتواند تمام بخواند و يا شكسته، و گويد: اما قصر افضل است... عبدالله بن سنان از امام صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود: الصلاة فى السفر ركعتان ليس قبلها ولابعد هما شى ء الاالمغرب ثلاث ؛ و حلبى روايت كرده كه به امام صادق عليه السلام گفتم: ظهر را در سفر چهار ركفت خواندم فرمود: اعاده كن (141)مخفى نماند: مرحوم صدوق در فقيه از امام باقر عليه السلام نقل كرده كه درصمن حديثى فرمود: وجوب قصر در نماز خوف از قرآن معلوم مىشود و در نماز مسافر از فعل رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم. (142)نگارنده گويد: اين اختلاف در اثر ناديده گرفتن ثقلين است، كه به فرمان رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم بايد بعد از وى از آن دو جدا نشد، اگر مسلمانان، به حكم انى تارك فيكم الثقلين: كتاب الله وعترتى اهل بيتى... توضيح شريعت را از اهل بيت مىخواستند، همه به وجوب قصر در سفر فتوى مىدادند.وفى الخلاف: روى عمران بن الحصين قال: حججت مع النبى صلّى الله عليه وآله وسلّم فكان يصلى ركعتين حيت ذهب و كذلك مع ابى بكر و كذلك مع عمر حتى ذهبا... و روى عن ابن عباس قال: فرض الله الصلاة على لسان نبيكم فى السفر ركعتين و فى الخوف ركعتين (143)در اين حديث در صحيح مسلم، ج 1، ص 278 نيز آمده است ولى در آن وفى الخوف ركعة است.
لطفا منتظر باشید ...
