در فقه اهل سنت نماز آيات فقط در خسوف و كسوف است ولى اهل بيت: آن را در هر اخاويف آسمانى و زمينى از قبيل زلزله، طوفانهاى مخوف، صداى غير متارف ابر، ظلمت شديد، واجب فرموده اند، زراره و محمد بن مسلم به امام باقر عليه السلام گفتند: اين بادها و ظلمتها به وجود مىآيند، آيا در آنها نماز خوانده مىشود؟ فرمود: در هر آيت مخوف آسمانى از قبيل ظلمت، باد، يا مخوف، ديگر، در آن نماز كسوف بخوان تا ساكن شود: فقال: كل اخاويف السماء من ظملة او ريح او فزع، فصل به حتى يسكن (471).و درحديث ديگر آن حضرت فرمودند: زلزله ها و كسوفين و بادهاى سهمناك از علامات قيامتند، چون جيزى از آنها را ديديد، قيام قيامت را ياد آورديد وبه مساجدتان پناه ببريد(472) علت آن كه غير از كسوفين در فقه اهل سنت نيامده يكى از دو چيز است: اول اين كه: در روايات آنها نيز بوده ولى از بين رفته است، زيرا كه در گذشته در جريان كتاب معاقل گفته شد: تاءليف حديث در اهل سنت بعد از صد سال از رحلت رسول خدا صلّى الله عليه وآله بوده است، مسلما در آن مدت بسيارى از احاديث از خاطره ها فراموش شده است و نيز در آن وقت احدى از صحابه در حال حيات نبوده اند.ديگرى آن كه: رسول خدا صلّى الله عليه وآله بيان آن را به اهل بيت: محول فرموده: و به حكم انى تارك فيكم الثقلين كتاب الله و عترتى اهل بيتى آن بزرگواران را لازم بود، آنچه رسول الله صلّى الله عليه وآله موفق به بيان آن نشده بود بيان فرمايند.