واقدى عدد شهداء مسلمانان را در موته هشت نفر نقل كرده و در سيره ابن هشام دوازده نفر آمده است بدين قرار: جعفربن ابيطالب، زيد بن حارثه، مسعود بن اسود، وهب بن سعد، عبدالله بن رواحه، عبادبن قيس، حارث بن نعمان، سراقة بن عمرو، ابوكليب بن عمرو و جابربن عمرو، عمرون سعد و عامربن سعد، رضوان الله عليهم (633) در گذشته گفتيم، كه قبور و مزار آن شهيدان راه خدا در بيرون شهر كوك در مملكت اردن است.در عزاى جعفر بن ابيطالبهنوز حدود دو سال از آمدن جعفر بن ابيطالب از حبشه مىگذشت كه پيكار موته پيش آمد و در آن به لقاء الله پيوست، اين جريان، رسول خدا صلّى الله عليه وآله را بسيار ناراحت كرد، وقتى كه خبر شهادت وى را به محضر آوردند به خانه جعفر آمد و به زنش اسماء بنت عميس فرمود: كجايند فرزندان من زن سه پسر جعفر را كه عبدالله و عون و محمد نام داشتند به محضر آن حضرت آورد، رسول خدا صلّى الله عليه وآله دست بر سر آنها كشيد.اسماء گفت يا رسول الله صلّى الله عليه وآله طورى به سر آنها دست مىكشى گويا يتيم شده اند؟! حضرت از زكاوت او تعجب كرد و فرمود: يا اسماء آيا ندانسته اى كه جعفر رضى الله عنه شهيد شده است اسماء شروع به گريه كرد، حضرت فرمود: گريه نكن اسماءگفت: يا رسول الله صلّى الله عليه وآله اى كاش مردم را جمع كرده و فضيلت جعفر را به آن ها خبر ميدادى تا فضيلتش فراموش نشود، باز حضرت از زكاوت او تعجب كرد، بعد فرمود: براى خانواده جعفر طعام ببريد و آن سنت و شريعت شد (634) مرحوم مجلسى (635) آن را از محاسن نقل كرده است.هشام بن سالم از امام صادق عليه السلام نقل مىكند: چون جعفر بن ابيطالب از دنيا رفت رسول خدا صلّى الله عليه وآله فاطمه عليهاالسلام را امر فرمود: براى اسماءبنت عميس طعام تهيه كند، و آن را تا سه روز به خانه او ببرد و تا سه روز او را تسليت بدهد، در نتيجه اين سنت جارى شد كه براى اهل مصيبت سه روز طعام تهيه شود.و در حديثى: رسول خدا صلّى الله عليه وآله به زن جعفر فرمود: خداوند به او دو تا بال از ياقوت داده و در بهشت با ملائكه پرواز مىكند، اسماء گفت: يا رسول الله صلّى الله عليه وآله اين را به مردم خبر دهيد، حضرت به منبر تشريف برد و جريان را به مردم اعلام فرمود...(636).شيعه و اهل سنت نقل كرده اند: چون جنگ موته شروع شد رسول خدا صلّى الله عليه وآله بر منبر نشست، پرده مابين او و شام برداشته شد، به معركه آنها نگاه مىكرد، فرمود: پرچم را زيد بن حارثه به دست گرفت، شيطان آمد، زندگى دنيا را در نظر او جلوه داد و مرگ را به او مكروه نشان داد، زيد گفت: اكنون كه ايمان در قلوب مردم محكم شده مرا به دنيا مايل مىكنى... رفت شهيد شد... براى او مغفرت بخواهيد و داخل بهشت گرديد، حالا جعفر بن ابيطالب پرچم را برداشت (637)....در كافى از امام صادق عليه السلام نقل شد: رسول خدا صلّى الله عليه وآله در مسجد بود كه هر بلنديى براى او پايين آمد و هر پايينى بالا رفت تا حضرت به جعفر نگاه كرد كه با كفار مىجنگد، چون مقتول شد، فرمود: جعفر مقتول گرديد، از اين خبر دردى در شكم مبارك حضرت در گرفت (638)
لطفا منتظر باشید ...
