درست است كه جنگ تاريخى و سرنوشت ساز بدر در سال دوم هجرت واقع گرديد ولى قبل از آن سريه هايى (111) از طرف آن حضرت به اطراف رفتند واين نشان مىدهد كه اجازه جنگ در سال اول آمده بوده است، گويا اولين آيه اى كه اجازه جهان در آن نازل گرديد اين بود:اذن للذين يقاتلون باءنهم ظلموا و ان الله على نصرهم لقدير (112)به كسانى كه جنگ بر آنان تحميل شده، رخصت (جهاد) داده شده است، چرا كه مورد ظلم قرار گرفته اند، و البته خدا بر پيروزى آنان سخت تواناست.درمجمع البيان فرموده: مشركان در مكه مسلمين را اذيت مىكردند، پيوسته زخمى و مضروب محضر آن حضرت آورده و زبان به شكايت گوشه و اجازه جهاد مىخواستند حضرت مىفرمود: صبر كنيد من به قتال امر نشده ام اصبروا فانى لم اءءومر بالقتال.تا اين كه جريان هجرت پيش آمد، خدا در مدينه آيه فوق را بر او نازل فرمود و آن اولين آيه است كه در رابطه باجهاد نازل شد.ابن شهر آشوب در مناقب فرموده: بعد از هفت ماه از هجرت جبرئيل آيه اذن للذين يقاتلون را آورد و شمشيرى برگردن آن حضرت انداخت و گفت: حارب بهذا قومك حتى يقولوا لااله الاالله (113) واقدى در مغازى گويد: آن حضرت در راءس هفتمين ماه هجرت حمزة بن عبدالمطلب را براى تعرض به كاروان قريش فرستاد و در ماه هشتم عبيدة بن حارث را به رابغ و در راءس ماه نهم سعدبن ابى وقاص را به خرار فرستاد و در ماه يازدهم خود به جنگ ابواء رفت ولى جنگى واقع نشد (114)بنابرانى حكم جهاد در سال اول هجرت نازل شده و به محض نزول با ارسال سريه به گروههاى تعرضى ؛ آن حضرت جهاد را شروع كرده است. آيات ديگر جهاد نظير؛كتب عليكم القتال و هو كره لكم... (115)برشما كارزار واجب شده است، در حالى كه براى شما ناگوار است.و آيه:وقاتلوا فى سبيل الله الذين يقاتلونكم ولاتعتدوا... (116)و در راه خدا با كسانى كه با شما مىجنگند، بجنگيد، ولى از اندازه در نگذريد...و آيات ديگر كه در سوره بقره واقع اند همه بعد از آيه اذن للذين يقاتلون ؛ نازل شده استولى حرمت قتال در ماههاى حرام ظاهرا در سال دوم هجرت نازل گرديد كه فرمود:يسئلونكن عن الشهر الحرام قتال فيه قل قتال فيه كبير و صد عن سبيل الله و كفر به (117)از تو درباره ماهى كه كارزار در آن حرام است مىپرسند، بگو: كارزار در آن، گناهى بزرگ و بازداشتن از راه خدا و كفر ورزيدن به او...زيرا كه آن در سريه عبدالله بن جحش بود كه در ماه هفدهم هجرت پيش آمد (مجمع البيان)
لطفا منتظر باشید ...
