عزى به ضم اول و تشديد زاء يكى از بزرگترين بتهايى بود كه عرب مخصوصا قريش آن را مىپرستيدند، بتكده آن در وادى نخله شاميه در بالاى ذات عرق ميان راه عراق و مكه بود. احترام آن به حدى رسيده بود كه دره اى از وادى حراض را به نام سقام حريم آن قرار داده بودند و با كعبه برابر مىنهادند، قربانگاهى به نام غيغب داشت كه در آن براى بت قربانى مىكردند، در نقل واقدى، ج 3، ص 874؛ آمده كه خالدبن وليد به حضرت رسول الله صلّى الله عليه وآله گفت: پدرم قربانيهاى زياد براى عزى مىبرد، سه روز در كنار آن مىماند، بعد شاد ومسرور به مكه برمى گشت.خدام عزى بنوشيبان بن جابر بودند، آخرين آنها دبيه نام داشت، اين بت همچنان در اوج عظمت خود بود تا در سال هشتم هجرت رسول خدا صلّى الله عليه وآله خالدبن وليد را نزد آن فرستاد. درختى را كه در كنار بتكده بود قطع كرد وبت را شكست و بتكده را ويران ساخت (651) بت عزى ظاهرا ازسنگ يا از فلز بوده است عزى همان است كه ابوسفيان پس از شكست احد شعا داد: نحن لنا العزى و لاعزى لكم و على عليه السلام به دستور رسول الله صلّى الله عليه وآله جواب داد كه: الله مولانا و لامولى لكم.به نظر مىآيد: رسول خدا صلّى الله عليه وآله بزرگترين سياست را به كار برده كه بت عزى توسط خالدبن وليد تكه تكه شود كه پدران او سالها آن را به پرستش كرده بودند و چون خالد منافقى بيش نبود بهتر مىتوانست براى گرم كردن بازار خود آن بت را بكوبد، به نظر مىآيد بت پرستان عربستان عزى و لات و مناة را دختران خدا و يا مجسمه دختران خدا مىدانستند چنان كه از آيات زير استفاده مىشود:افراءيتم اللات و العزى # و منوة الثالثة الاخرى # الكم الذكر و له الانثى # تلك اذا قسمة ضيزى # ان هى الا اسماء سميتموها انتم و اباؤكم... (652).
لطفا منتظر باشید ...
