خطبه 190-در سفارش به ياران خود - شرح نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

شرح نهج البلاغه - نسخه متنی

ابن ابی الحدید

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

خطبه 190-در سفارش به ياران خود

از سخنان آن حضرت (ع) كه ياران خود را به آن سفارش مى كرد

اين خطبه با عبارت «تعاهدوا امر الصلاه و حافظوا عليها و استكثروا منها...» (نگهدار كار نماز باشيد و بر آن مراقبت كنيد و بسيار نماز بگزاريد...) شروع مى شود

[به نقل استاد محترم سيد عبدالزهراء حسينى خطيب در مصادر نهج البلاغه ج 3 ص 85، شيخ كلينى (ره) اين خطبه را در اصول كافى «كتاب الجهاد» ج 5، ص 36 آورده است. م. (ابن ابى الحديد ضمن توضيح درباره لغات و اصطلاحات دو مبحث درباره اخبار و آثار نقل شده درباره نماز و فضيلت آن و اخبار نقل شده درباره زكات و صدقه و فضيلت آن آورده است كه براى تبرك و تيمن از هر مورد به ترجمه يكى دو روايت قناعت مى شود.)
]

بدان كه در مورد فضيلت نماز چندان روايت رسيده است كه از شمارش آن ناتوانيم و اگر در آن مورد چيزى جز تكرار آن در قرآن مجيد و تاكيد و توصيه بسيار در آن نمى بود همان اندكى از آيات براى بيان فضيلت آن كافى بود و پيامبر (ص) فرموده است «نماز ستون استوار دين است. هر كس آن را ترك كند بدون ترديد دين را ويران كرده است» نيز آن حضرت فرموده اند «رايت ايمان نماز است هر كس دل خويش براى آن فارغ گرداند و به حدود آن قيام كند همو مومن است».

ام سلمه گويد: پيامبر (ص) با ما سخن مى گفت و ما با او سخن مى گفتم ولى همين كه وقت نماز فرامى رسيد گويى او ما را نمى شناخت و ما او را نمى شناختيم.

در خبر آمده است كه هرگاه كارى رسول خدا (ص) را اندوهگين مى ساخت به نماز پناه مى برد. مردى به رسول خدا گفت: دعا فرماى تا خداوند دوستى با تو را در بهشت به من ازرانى فرمايد. رسول فرمود «اينك براى اجابت دعاى خود با سجده هاى بسيار مرا يارى ده».

همچنين در فضيلت زكات واجب و صدقه مستحبى روايات بسيار وارد شده است و اگر هيچ چيز نمى بود جز اينكه خداوند متعال در بيشتر آيات كه از نماز سخن به ميان آورده است زكات را هم قرين آن قرار داده است در فضيلت آن كافى بود.

بريده اسلمى روايت مى كند كه پيامبر (ص) فرمود «هيچ قومى از پرداخت زكات كوتاهى نمى كند مگر اينكه خداوند باران را از آنان بازمى دارد.»

پيامبر (ص) به يكى از زنان خويش فرمود لاشه گوسپندى را بر فقرا تقسيم كند. آن زن گفت: اى رسول خدا، از آن چيزى جز گردنش باقى نماند. فرمود «همه ى آن باقى ماند جز گردنش». شاعرى همين معنى را گرفته و چنين سروده است.

«بر آنچه از مالش در راه خدا از دست رفته است مى گريد و حال آنكه فقط همان باقى مانده است».

/ 314