لطفا منتظر باشید ...
خطبه 239-در ذكر آل محمد
از خطبه هاى آن حضرت عليه السلام كه در آن آل محمد (ص) را ياد فرموده است. [شماره اين خطبه در ترجمه نهج البلاغه 240 و در مصادر نهج البلاغه 237 و در ترجمه مرحوم فيض الاسلام 239 است. بخشى از آن ضمن خطبه 145 مصادر و 147 شرح ابن ابى الحديد آمده است و مصادر آن ذيل خطبه 145 مصادر نهج البلاغه ذكر شده است- م.]«هم عيش العلم و موت الجهل يخبر كم حلمهم عن علمهم و ظاهرهم عن باطنهم و صمتهم عن حكم منطهقم لايخالفون الحق و لايختلفون عليه و هم دعائم الاسلام و ولائج الاعتصام، بهم عاد الحق الى نصابه و انزاح الباطل عن مقامه و انقطع لسانه عن منبته، عقلو الدين عقل و عايه و رعايه لاعقل سماع و روايه، فان رواه العلم كثير و رعاته قليل».
«ايشان مايه زندگى دانش و مرگ نادانى هستند. خردشان شما را از دانش آنان خبر مى دهد و خاموشى ايشان از حكمت و راستى گفتارشان. در حق خلاف و بر آن اختلاف نمى كنند. آنان اركان اسلامند و دژهاى پناه بردن. به وجود ايشان حق به نصاب خويش بازگشت و باطل از جاى خويش بركنده شد و زبانش از بن بريده شد تعقل كردند دين را تعقلى از روى دانايى و نگهداشت آن، نه تعقلى از راه شنيدن و روايت كردن، كه روايت كنندگان علم بسيارند و رعايت كنندگانش اندكند».
