شرح نهج البلاغه نسخه متنی

و السنخ: الاصل اى اثبت و ارسخ فى الح
ق اصول تلك الدعائم.

و غرزت: اى كثرت.

و شبت: اى و قدت و السفار: المسافرون، و ذروه كل شى ء: اعلاه.

و اعوزه الشى ء: اذا احتاج اليه فلم يقدر عليه.

و المثار: من ثار الغبار اى سطع.

حين دنا من الاخره الانقطاع و اقبل من الاخره الاطلاع.

ماخوذ من قول النبى عليه السلام: بعثت و الساعه كهاتين و اشار بسبابته و وسطاه.

قامت باهلها على ساق: اى على شده و الضمير للدنيا قال الشاعر: و قامت الحرب بنا على ساق.

و الشرط: بالتحريك العلامه و اشراط الساعه علامتها اضافها الى الدنيا لانها يكون فيها و ان كانت للاخره.

بلاغا لرسالته: الضمير للنبى صلى الله عليه و آله.

و بحبوحه الدار: وسطها، و اثافى الاسلام: مستعار فى اثافى القدر، و تقدير اثفيه اثفوله، يقال بقيت من بين فلان اثفيه خشنا اى بقى منهم عدد كثير، و الاثافى كنايه عن مقدمات الشى ء يقال لسليمان و هوازن ابنا منصور بن عكرمه و غطفان و محارب اثافى العرب.

و الغائط: المطمئن من الارض الواسع، و الجمع غوط و غيطان.

و نضب الماء: غار فى الارض و انضبته انا بغيضها اى بنقضها.

و المحاج جمع المحجه: و هى جاده الطريق و الامام الذى يوتم به و يقتدى باقواله و افعاله و هو القدوه و المثال و الماموم قال لبيد: و لكل قوم سنه و امامها.

قيل: هو من الام و هو القصد، فالامام هو المقصد.

و انتحل: اى ادعى اى من ادعى ذلك فيه، و ان لم يكن محقا، فيقال انه من اهل القرآن فيعذر.

و
الفلج: الظفر، و حاج: اى غالب بالحجه، و توسم: تفرس و الاستلام لبس اللامه و هى الدرع.