همراه با پیامبران در قرآن نسخه متنی

و آن‏گاه كه آتش جنگ شعله‏ور گرديد، رسول خدا(ص) كفى شِن برگرفت و در برابر دشمن قرار گرفت و سپس

فرمود:

چهره‏هايتان زشت باد و آنها را به سمت آنان پرتاب كرد و به يارانش فرمان حمله داد و در اين
نبرد شكست سختى نصيب سپاه قريش گرديد و بسيارى از دلاوران آن كشته و تعداد زيادى از اشراف و بزرگان
آنها به اسارت در آمدند، و اين آيه‏شريفه در اين باره نازل گرديد:

فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَما رَمَيْتَ إِذ رَمَيْتَ وَلكِنَّ اللَّهَ
رَمى‏؛(7)

شما آنها را نكشتيد، بلكه خدا آنان را به هلاكت رساند. آن‏گاه كه تير انداختى نه تو، بلكه خدا
تيرانداخت.

و سپس پيامبر اكرم(ص) دستور داد كشته‏هاى مشركان را در چاه بيفكنند، وقتى اين كار عملى شد، حضرت در
دل شب در حالى كه يارانش صداى او را مى‏شنيدند، با آنان چنين سخن مى‏گفت:

اى كسانى كه چاه جايگاه
شماست، اى عتبة بن ربيعه و اى‏ابوجهل - و كسانى را كه جسدشان در چاه بود، بر شمرد - آيا وعده‏اى را كه
پروردگارتان به شما داده بود حقّ و پابرجا يافتيد؟

و من آنچه را خدايم به من وعده كرده بود، حقّ و
درست يافتم، مسلمانان عرض كردند:

اى رسول گرامى، شما با مردگان سخن مى‏گويى؟

فرمود:

شما براى سخنان
من از آنان شنواتر نيستيد، ولى آنها قادر بر پاسخ دادن به من نيستند.

تعداد كشتگان سپاه قريش به هفتادتن رسيد و هفتاد نفر ديگر به اسارت در آمدند ومسلمانان به
غنيمت‏هاى هنگفتى دست يافتند و از سپاه مسلمانان چهارده نفر به شهادت رسيدند و خداوند بر مسلمانان
منّت نهاد و اين پيروزى را نصيب آنها گرداند و فرمود:

«وَلَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ
وَأَنْتُمْ أَذِلَّةٌ».(8)

قريش اسراى خويش را با پرداخت فديه آزاد كردند و هر كس كه مالى براى دادن فديه نداشت، ولى خواندن و
نوشتن مى‏دانست، ده نفر از كودكان مدينه را به او مى‏سپردند تا به آنها خواندن و نوشتن بياموزد و
اين كار، فديه او به شمار مى‏آمد. از اين جاست كه حضرت محمد(ص) نخستين فردى بود كه به مبارزه با
بى‏سوادى پرداخت و تلاش كرد تا علم و دانش، همه جا گسترش يابد.

مطالبى كه ياد آور شديم مربوط به غزوه بدر بود و درباره عبرتى كه از اين واقعه مى‏گيريم در بخش مربوط
به نكته‏ها، سخن را دنبال خواهيم كرد.

1- انفال (8) آيه 47.

2- همان، آيه 7.

3- برك الغماد، دور دست‏ترين منطقه يمن است.

4- انفال (8) آيه 11.

5- انفال (8) آيه 9.

6- قمر (54) آيه 45.

7- انفال (8) آيه 17.

8- آل عمران (3) آيه 123.