همراه با پیامبران در قرآن نسخه متنی

و اگر در راه خدا كشته شده و يا از دنيا برويد در آخرت به رحمت و مغفرت الهى نايل مى‏شويد و آن بهتر از
چيزى است كه (آنان) در دنيا براى خود گرد آورده‏اند.

قرآن حالات اين شهدا را اين گونه وصف كرده كه آنان زنده هستند و نمرده‏اند. چنان كه ترسيمى از حيات و
زندگى سعادتمندانه آنها را در پيشگاه بارى تعالى به گونه‏اى ارائه داده است كه مردم را عاشق شهادت
گرداند و ترس و بيم را از آنان دور كند:

وَلا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِى سَبِيلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ
رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ * فَرِحِينَ بِما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ
بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ
يَحْزَنُون * يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّه وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللَّهَ لا يُضِيعُ
أَجْرَ المُؤْمِنِينَ؛

و مپنداريد كسانى كه در راه خدا كشته شده‏اند مرده‏اند، بلكه زنده‏اند و در پيشگاه خداوند از نعمت
برخوردارند.

به آنچه خداوند از لطف خود بدانان داده خرسندند و به كسانى كه هنوز بدانان ملحق
نشده‏اند بشارت و مژده مى‏دهند كه بيمناك نباشند و اندوه به خود راه ندهند. به نعمت‏هاى الهى و لطف
او بشارت مى‏دهند و خداوند پاداش نيكوكاران را تباه نمى‏سازد.

اين آيات و ديگر آيه‏ها پس از اين نبرد، كه پيامبر و يارانش در اثر از دست دادن تعدادى از برگزيدگان
مؤمنين به شدت غمناك و اندوهگين شدند، نازل گشت؛ هم آنان كه خداوند جايگاهشان را پر ارج و بلند مرتبه
گرداند، آنها به چيزى كه در راه آن به شهادت رسيدند ايمان داشته و در پى خرسندى خداى متعال بودند.

رسول اكرم(ص) به بيان ويژگى‏هاى اين دلاور مردان مى‏پرداخت و آن‏گاه كه زمان رحلت آن بزرگوار نزديك
شد به ديدار قبور آنها رفت و برايشان دعا كرد و مردم را بدانان سفارش فرمود.

عُقبة بن عامر مى‏گويد:

پيامبر(ص) به سان فردى كه با زندگان و مردگان وداع كند.

پس از هشت سال بر شهداى اُحد نماز گزارد و سپس
بر فراز منبر رفت و فرمود:

«من ازدنيا خواهم رفت و گواه بر اعمال شما هستم و وعده من و شما در كنار حوض
خواهد بود، من از اينجا بدان مى‏نگرم. بيم آن ندارم كه شما شرك بورزيد، ولى مى‏ترسم بر سر دنيا، با
يكديگر رقابت كنيد»

عُقبه گفت:

اين آخرين نگاه من به چهره رسول خدا(ص) بود.

چقدر فرموده رسول خدا(ص) زيباست :

«از علاقه‏مندى و رقابت در امور دنيا بر شما بيمناكم».

اين سخن خود،
يكى ازدلايل نبوت پيامبر است كه صدق آن در تاريخ مسلمانان و در طول روزگاران پديدار گشته است.

خطرناك‏ترين چيزى كه پس از وفات پيامبر(ص) تا كنون گريبانگير مسلمانان شده، روآوردن به امور دنيوى و
رياست طلبى بوده است؛ رقابتى كه دولت بزرگ آنها را كه با ايمان و فداكارى خويش بنيانش نهادند متلاشى
ساخت. همين رقابت، تا كنون بارزترين نشانه پراكندگى و ضعف آنها و تسلط استعمارگران بر آنان بوده است.

1- آل عمران (3) آيه 167.

2- همان، آيه 122.

3- آنچه مسلّم است شخصى كه بيش از ديگران به تحريك وحشى غلام مطعم بن جبير مى‏پرداخت تا حضرت حمزه(ع)

را به شهادت برساند، هند زن ابوسفيان بود كه حقد و كينه شديدى به آن حضرت داشت. «ج».

4- آل عمران (3) آيه 128.

5- همان، آيه 152.

6- آل عمران (3) آيه 153.

7- آل عمران (3) آيه 144.

8- نحل (16) آيات 126 - 128.

9- آل عمران (3) آيات 139 - 140.

10- آل عمران (3) آيات 141 - 142.

11- همان، آيات 146 - 148.

12- آل عمران (3) آيه 156.

13- آل عمران (3) آيه 145.

14- همان، آيه 157.