لطفا منتظر باشید ...
طوفان
نفرين بر دروغگويان
پس از آن كه نوح(ع) نهايت تلاش خود را در راه هدايت قومش به كار برد و همه راههاى اصلاح آنها براى وىبه بن بست رسيد، به پيشگاه پروردگار خويش پناه برد و از قومش نزد او شِكوه كرد:قالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِى كَذَّبُونِ * فَافْتَحْ بَيْنِى وَبَيْنَهُمْ فَتْحاً وَنَجِّنِى
وَمَنْ مَعِىَ مِنَ المُؤْمِنِينَ؛(1)نوح عرضه داشت:پروردگارا، قومم مرا تكذيب كردند، تو بين من و آنها داورى كن و خود و همراهان مؤمنم را
از شرّ آنها رهايى بخش.همچنين براى هلاكت قومش، اين گونه نفرين كرد:رَبِّ لا تَذَرْ عَلىَ الأَرْضِ مِنَ الكافِرِينَ دَيّاراً * إِنَّكَ إِنْ تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا
عِبادَكَ وَلايَلِدُوا إِلّا فاجِراً كَفّاراً؛(2)پروردگارا، هيچ يك از كافران را باقى نگذار؛ زيرا اگر از آنها كسى را باقى بگذارى، بندگانت را گمراه
ساخته و جز فرزندانِ بدكار و كافر از آنان به وجود نمىآيد.نوح(ع) ازخداى خويش خواست تا كافرى را در زمين باقى نگذارد؛ زيرا اگر خداى سبحان، كافران را در ادامه
گمراهىشان رها سازد، ديگران را از حق منحرف و گمراه مىكنند و گناه و معصيتِ آنها، همه جا منتشر
شده، فساد و تباهىِ آنها با وراثت به نسلهاى آينده منتقل مىشود و از آنها جز فرزندى كه در كفر،
فسق و فجور مانند خود آنان باشد، متولد نخواهد شد.
ساختن كشتى نجات
خداوند دعاى نوح(ع) را مستجاب گرداند و اراده فرمود تا قبل از آن كه قومِ دروغگوى وى به هلاكت برسند،اسباب رهايى نوح(ع) و ايمان آورندگان به او فراهم شود؛ از اين رو به آن حضرت چنين وحى فرمود كه، غير از
اين عدهاى كه ايمان آوردهاند، كس ديگرى ايمان نخواهد آورد، به او فرمان داد تا از تكذيبِ كافران
و آزار و اذيتشان اندوهگين نشود؛ زيرا به زودى خداوند همه آنها را غرق خواهد ساخت.آنگاه به نوح(ع) دستور داد تا كشتى نجات را بسازد و به او يادآور شد كه در مدت ساختن كشتى، در حيطه
عنايت الهى و تحت حمايتِ خداوند قرار دارد و زمانى كه كفار بر كفر خويش پافشارى كردند، خداوند از
نوح(ع) خواست كه براى رهايى آنان دعا نكند؛ زيرا حكم خداوند به غرق شدن آنها تعلق گرفته بود.نوح(ع) شروع به ساختن كشتى كرد. آنچه باعث شگفتى كفار شد و مسخره كردن حضرت نوح(ع) را در پىداشت،
اين بود كه ديدند وى كه قبلاً مردم را به خدا دعوت مىكرد، بهطور ناگهانى دست به نجارّى زد.آن حضرت
در برابر كسانى كه او را مسخره كردند فرمود:«اگر شما، من و ايمانآورندگان همراهم را به باد تمسخر مىگيريد، ما نيز در آيندهاى نزديك شما را
به مسخره خواهيم گرفت. من آگاهم كه خداوند عذاب و هلاكتش را بر شما وارد مىسازد و بهزودى خواهيد
دانست كسى كه بر او عذاب وارد شود در دنيا خوار و ذليل مىشود، همچنان كه در آخرت نيز در عذاب
هميشگى و جاودان باقى خواهد ماند».خداى متعال فرمود:وَأُوحِىَ إِلى نُوحٍ أَنَّهُ لَنْ يُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِكَ إِلّا مَنْ قَدْ آمَنَ فَلا
تَبْتَئِسْ بِما كانُوا يَفْعَلُونَ * وَاصْنَعِ الفُلْكَ بِأَعْيُنِنا وَوَحْيِنا وَلا
تُخاطِبْنِى فِى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ * وَيَصْنَعُ الفُلْكَ وَكُلَّما
مَرَّ عَلَيْهِ مَلَأٌ مِنْ قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ قالَ إِنْ تَسْخَرُوا مِنّا فَإِنّا
نَسْخَرُ مِنْكُمْ كَما تَسْخَرُونَ * فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ يَأْتِيهِ عَذابٌ يُخْزِيهِ(3)وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذابٌ مُقِيمٌ(4)؛به نوح وحى شد، جز كسانى كه تاكنون ايمان آوردهاند، هيچ كس ديگر ايمان نخواهد آورد. نسبت به
كارهايى كه انجام مىدهند اندوهگين مباش. كشتى را با نظارت و دستور ما بساز و در باره ستمكارانى كه
بايد غرق شوند با من سخن نگو. وى كشتى را مىساخت و هرگاه گروهى از قومش بر او مىگذشتند او را به
مسخره مىگرفتند.نوح در پاسخ آنها گفت:اگر اكنون ما را مسخره مىكنيد ما هم شما را به استهزا
خواهيم گرفت. بهزودى خواهيد دانست كه عذاب خوار كننده، بر چه كسى وارد شده و كيفر و عذاب جاودان از
آنِ چه كسى خواهد بود.
