296- امام مبين على (ع ) است - 1001 داستان از زندگانی امام علی (علیه السلام) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

1001 داستان از زندگانی امام علی (علیه السلام) - نسخه متنی

محمدرضا رمزی اوحدی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

ديگر زنان شما نيستم پدر و برادر و عموى مرا كشته ايد (و من كسى را ندارم ) بنابراين پس از وفات شما من به چه كسى رجوع كنم ؟ حضرت فرمود: به اين شخص - و با دست خود به على بن ابيطالب (عليه السلام ) اشاره نمود.(352)

296- امام مبين على (ع ) است

ابن بابويه از حضرت باقر (عليه السلام ) روايت كرده كه فرمود: چون آيه و كل شيئى احصيناه فى امام مبين نازل شد، ابوبكر و عمر بن خطاب خدمت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم آمدند و عرض ‍ كردند: يا رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم آيا منظور از امام مبين تورات است ؟!! حضرت فرمود: خير. باز پرسيند: آيا منظور قرآن است حضرت فرمود: خير در همين موقع حضرت اميرالمؤ منين (عليه السلام ) وارد جلسه شد پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم فرمودند: آن امام مبين كه خداوند همه چيز را در آن بيان فرمود: على (عليه السلام ) است كه پروردگار علم هر چيزى را در وجود برادر و وصى و خليفه بعد از من ؛ على (عليه السلام ) به وديعه نهاده است .(353)

297- پرسش قيامت

امام حسين (عليه السلام ) مى فرمايد: روزى جد بزرگوارم رسول اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرمود:

ابوبكر به منزله گوش و عمر در حكم چشم و عثمان مانند قلب است ، حضرت امام حسين (عليه السلام ) مى فرمايد بر پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم فرداى آن روز وارد شدم و اميرالمؤ منين (عليه السلام ) نيز حضور داشت پس از عرض ادب از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم سؤ ال كردم مقصود شما از فرمايش ديروزتان راجع به آن اشخاص چه بود؟ حضرت فرمود: اينها اشاره به ابوبكر و عمر و عثمان بود كه در حكم گوش ‍ و چشم و قلب مى باشند آنگاه روى مبارك خود را به پدرم كرد و فرمود: زود است كه از آن گوش و چشم و قلب از ولايت اين وصيم اميرالمؤ منين (عليه السلام ) سؤ ال كنند، و آنگاه اين آيه را قرائت فرمود:

ان السمع و البصر و الفوايد كل اولئك عنه مسئولا سپس فرمود: به عزت و جلال پروردگار قسم كه روز قيامت تمام امت مرا نگاه مى دارند و از آنها درباره ولايت اميرالمؤ منين (عليه السلام ) سؤ ال مى نمايند(354)

298- ملاقات على (ع )

محمد بن عباس از اميرالمؤ منين على (عليه السلام ) روايت كرده كه فرمود: روزى پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم به من فرمودند: يا على ميان كسانى كه تو را دوست دارند و ميان آنچه كه از ديدنش ، ديدگانش روشن شود فاصله اى جز مرگ وجود ندارد و همين كه مرگ آنها فرا رسد به آن مقام (ديدن تو) خواهند رسيد... آنگاه فرمود: يا على دشمنانت از درون آتش دوزخ فرياد و ناله مى كنند و مى گويند: پروردگارا ما را از اين آتش دوزخ نجات بخش تا به جبران گذشته اعمال شايسته به جا آورده و على و فرزندانش را دوست بداريم .(355)

299- وصيت رسول خدا (ص ) در دست على (ع )

در اصول كافى از حضرت موسى بن جعفر (عليه السلام ) روايت كرده كه فرمود: به پدر بزرگوارم عرض كردم آيا نويسنده وصيت نامه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم امير المؤ منين (عليه السلام ) بود كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم املا مى فرمود و على (عليه السلام ) آن را مى نوشت و جبرئيل و فرشتگان مقرب نيز شاهد بر آن بودند؟ پدرم اندكى تاءمل كرد و سر مبارك را بزير انداخت و پس از آن فرمود: آرى چنين است اى اباالحسن ، فرشتگان شاهد بر وصيت بودند، ولى وصيت نامه پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم كتاب مسجل و نامه نوشته شده اى بود كه جبرئيل با خيل فرشتگان مقرب براى پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم آورده بودند و عرض كردند: اى رسول خدا جز وصى و برادرت على (عليه السلام ) هر كسى كه در محضر

/ 367