اشعار زير منسوب به امام العارفين حضرت على (عليه السلام ) مى باشد كه موضوع آن در مورد مناعت طبع است . مى فرمايد:
لنقل الصخر من قلل الجبال يقول الناس لى فى الكسب عار فقلت العار فى ذل السوال
احب الى من منن الرجال فقلت العار فى ذل السوال فقلت العار فى ذل السوال
يعنى : همانا حمل سنگهاى سخت و سنگين از بالاى قله هاى كوه ، براى من محبوبتر و آسانتر از آن است كه زير بار منت كسى بروم .مردم به من مى گويند كسب و كارمايه سر شكستگى است ولى من مى گويم ننگ و عار، دلت در درخواست (بر اثر كار نكردن ) مى باشد.(1139)
از نورى روى اوست كه عالم منورست حسنى چنين لطيف چه حاجت به زيور است (1140)
حسنى چنين لطيف چه حاجت به زيور است (1140) حسنى چنين لطيف چه حاجت به زيور است (1140)
961- كيفيت قلب
حضرت اميرالمؤ منين على (عليه السلام ) فرمايد: ما من احد الا و قلبه عينان ، يدرك بهما الغيب فاذا اراد الله بعبد خيرا فتح له عينى قلبه ؛ دل هر انسان را دو ديده است كه با آن از امور غيب و پنهان آگاه مى شود. حال ، اگر خدا براى بنده خود خير خواهد دو چشم دل او را مى گشايد و نيز فرمود:زين القلب بالتقى تنل الفوز البقاء ثم بالصبر و الحجى ثم بالخوف و الرجاء يعنى : قلب خويش را به زينت تقوى بياراى ، تا رستگارى و پايدارى يابى و از آن پس به زيور صبر و فرزانگى و سپس به خوف و رجا مزين ساز.و همچنين امام فرمود: القلوب اربعة ؛ صدر و قلب و فواد و لب فالصدر للاسلام ، و القلب اللايمان و الفواد المعرفة و اللب للذكر قلوب آدميان بر چهار گونه اند: صدر، قلب ، فواد و لب ، صدر جايگاه اسلام است و قلب محل ايمان و فواد مركز معرفت و لب جاى ذكر و حق متعال .لذا امام صادق (عليه السلام ) مى فرمايد قلب آدمى دچار رنگ و كدورت مى شود و چون آنرا با ذكر لا اله الا الله متذكر سازى از كدورت خارج مى شود و صفا و جلوه خود را باز مى يابد.(1141)
962- راه شناخت
اشعارى از امام على (عليه السلام ) كه ضمن يك روايت نقل شده است درباره راه شناخت مشكلات نظرى است كه چند بيت آن عبارت است از:
اذا المشكلات تصدين لى و لست بامعة فى الرجال
و لكننى مدرب الاصغرين
كشفت حقائقها بالنظر اسائل هذا و ذاما الخبر و لكننى مدرب الاصغرين
لطفا منتظر باشید ...
