322- شبهاى على (ع ) - 1001 داستان از زندگانی امام علی (علیه السلام) نسخه متنی

كه صراط را بر روى دوزخ كشيده شود و تو بر لب پرتگاه دوزخ ايستاده باشى و به مردم گفته مى شود: عبور كنيد و تو به دوزخ گوئى : اين شخص از آن من و اين شخص از آن تو؟ على (عليه السلام ) عرض كرد: اى رسول خدا، اينان (كه من براى خود بر مى گيرم ) كيانند؟ حضرت فرمود: آنان شيعيان تواند و هر كجا كه باشى با تو خواهند بود.(381)

322- شبهاى على (ع )

در روايت وارد شده است كه حضرت على (عليه السلام ) هر شب هنگامى كه مردم به خوابگاه خود مى رفتند صداى نازنينش بلند مى شد به حدى كه مى شنيدند صداى آن حضرت را تمام اهل مسجد و كسانى كه همسايه مسجد بودند؛ مى فرمود: تجهزوا رحمكم الله فقد نودى فيكم بالرحيل .(382) يعنى : آماده شويد و اسباب سفر خود را مهيا كنيد، خدا شما را رحمت كند، همانا مرگ نداى الرحيل در ميان شما داده و كم كنيد توقف خود را بر دنيا و بيرون رويد از دنيا در حالى كه با خود داشته باشيد زاد و توشه اى از اعمال صالحه ، بدرستى كه در جلو شما عقبه هاى كئود(383) است كه بايد از آنجاها عبور كنيد و چاره اى نيست از آن .

323- هدايت گرى مهربان

شخصى بواسطه جرمى كه مرتكب شده بود طبق فرمان رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم مهدور الدم شد و حكم قتل او را صادر كرده بودند آن فرد به حضرت اميرالمؤ منين على (عليه السلام ) متوسل شد و عرض كرد: يا على ! چه كنم تا رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم مرا مورد عفو خود قرار دهد؟ على (عليه السلام ) فرمود:

بخدمت آن حضرت مى روى و اين آيه را تلاوت كن .

تالله لقد آثرك الله علينا و ان كنا لخاطئين (384) آن مرد به حضور رسول اكرم صلى الله عليه و آله و سلم رسيد و فورا اين آيه را قرائت كرد عادت آن حضرت چنين بود كه اگر كسى يك آيه از قرآن مجيد را در نزد حضرتش مى خواند، حضرت آيه بعد را بدنبال آن مى خواندند لذا رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم ادامه آن را تلاوت كردند لاتثريب عليكم اليوم يغفر الله لكم و هو ارحم الراحمين با توجه به معنى اين آيه به منزله حكم عفو درباره آن شخص قرار گرفت .

324- ارادت قلبى

حبه عرنى از اصحاب حضرت على (عليه السلام ) است مى گويد: على (عليه السلام ) بيت المال بصره را پانصد درهم ، پانصد درهم بين يارانش ‍ قسمت كرد و پانصد درهم براى خود برداشت ، كسى كه حاضر در جنگ نبود خدمت حضرت رسيد، و عرض كرد: يا اميرالمؤ منين من قلبا با شما بودم گر چه شخصا حاضر در جبهه نبودم از غنيمت چيزى به من بده ، حضرت آنچه را براى خود برداشته بود به او داد و براى خود حضرت نصيبى از غنيمت نماند(385)

325- آداب مسافرت

حضرت صادق (عليه السلام ) از پدر بزرگوارش روايت مى كند: كه على (عليه السلام ) با مردى مسيحى در جاده اى كه به كوفه منتهى مى شد هم سفر شد، مسيحى به حضرت گفت : اى بنده خدا قصد كجا دارى ؟ حضرت فرمود: كوفه ، چون مرد مسيحى براى رفتن به محل خودش از حضرت جدا شد، مشاهده كرد امام او را دنبال مى كند عرضه داشت مگر نمى خواهى به كوفه بروى ؟ فرمود چرا، گفت : اگر قصد كوفه دارى چرا دنبال من مى آئى ؟ حضرت فرمود:

اين برنامه كه من اجرا مى كنم يعنى چند قدم هم سفر خود را بدرقه كردن ، تمام كردن حسن معاشرت است و اين دستور پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم ماست ، مسيحى گفت : راستى دستور رسول شماست ؟ فرمود: آرى ، مرد مسيحى گفت :: تو را به شهادت مى طلبم كه من بر دين توام ، آنگاه از راه خود همراه حضرت برگشت و چون امام را شناخت مسلمان شد.(386)