على (عليه السلام ) در جمعى فرمود: قوام دين به چهار كس است : عالم زبان دارى كه به علم خود عمل كند، ثروتمندى كه مازاد ثروت خود را به هم خويشان خود پخش كند، فقيرى كه آخرت را به دنيا نفروشد، و جاهلى كه از تحصيل علم تكبر نورزد، پس هر گاه عالم ، علم خود را نشر ندهد و توانگر بخل بورزد و فقير آخرت را به دنيا بفروشد، و جاهل از آموختن علم تكبر كند، دنيا به عقب بر مى گردد (و جاهليت را از سر گيرد) در آن روز به تعداد مسجدهاى زياد و اجتماعات مردمى كه دلهايشان از هم جداست فريب نخوريد.عرض كردند: يا على (عليه السلام ) در آن زمان چگونه بايد زندگى كرد؟ حضرت فرمود: در ظاهر با مردم آميزش كنيد، و در باطن مخالفت نماييد كه قرين انسان عمل اوست ، و هر كس را كه دوست داشته باشد با او محشور مى شود، و در عين حال منتظر فرج هم باشيد.(1028)
858- جملات پايانى تورات
على (عليه السلام ) فرمود: در خاتمه ى تورات پنج جمله است كه من دوست دارم هر بامداد آن را مطالعه كنم :عالم بى عمل با شيطان برابر است ، سلطان بى عدالت با فرعون يكسان است ، فقير طمعكارى كه در برابر توانگران خضوع كند با سگ همانند است ، ثروتى كه از آن سودى نبرند با آجر مساوى است ، وزنى كه بدون ضرورت و احتياج از خانه بيرون رود باكنيز هم رديف است .(1029)
859- نه كلمه كامل
شعبى مى گويد: على (عليه السلام ) نه كلمه را بالبداهه فرمود، كه اين كلمات در بلاغت آنچنان است ، كه همه ى مردمان از رسيدن به يك كلمه آنها عاجز و ناتوانند:اين سخنان سه تا در مناجات خداوندى است ، سه تاى آن در حكمت ، و سه تاى ديگر در آداب است .اما مناجات : عرض مى نمايد؛ خداوند! اين سربلندى مرا بس كه بنده ى درگاه تو باشم ، و اين افتخار مرا بس كه چون تو خدايى دارم . خداوندا! تو آنچنانى ، كه من دوستت دارم ، مرا هم چنان كن كه تو دوستم دارى .اما در حكمت : ارزش هر كس به مقدار معرفت و دانش او است ، هر كه قدر خود را شناخت هلاك نشد و آدمى زير زبان خود نهفته است .اما در آداب : هر كه را با احسان بنوازى امير وى خواهى بود، به هر كس دست حاجت دراز كردى اسيرش خواهى شد، و از هر كه بى نيازى گزيدى با وى برابر و هم تراز خواهى بود.(1030)
860- افتخارات على (ع )
روزى على (عليه السلام ) فرمود: ده افتخار از پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم نصيب من شده است كه هركدام را از آنچه خورشيد بر آن مى تابد بيشتر دوست دارم .پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم به من فرمود: اى على ! تو در دنيا و آخرت برادر منى ، و در محشر از همه به من نزديك ترى ، و تو وزير وصى من هستى ، و تو در مال و عيال ، جانشين من هستى ، و در دنيا و آخرت پرچم من به دست تو است دوست تو دوست من است و دشمنت دشمن من و دشمن خدا است .(1031)
861- فضيلت هاى اميرالمؤ منين على (ع )
جابربن عبدالله انصارى مى گويد: روزى از پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم شنيدم كه مى فرمود:در وجود على (عليه السلام ) فضايلى است كه اگر يكى از آنها در ساير مردم باشد كفايتشان كند، آنگاه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم درباره ى على (عليه السلام ) فرمود: هر كه من فرمانرواى اويم على فرمانرواى او است ؛ على نسبت به من مثل ها هارون است نسبت به موسى ؛ على از من است و من از على ؛ به جاى خود من است ؛ اطاعتش اطاعت من و نافرمانيش نافرمانى من است ؛ جنگ با على جنگ با خداست و صلح با او صلح با خدا؛ دوست على دوست خداست و دشمن او دشمن خداست ...هركه از على جدا شود از من جدا شده و هر كه از من جدا شود از خدا جدا شده است ؛ دوست على ايمان است و دشمنى او كفر؛ حزب على حزب خداست و حزب دشمنانش