330- وصى سيد الانبياء تويى - 1001 داستان از زندگانی امام علی (علیه السلام) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

1001 داستان از زندگانی امام علی (علیه السلام) - نسخه متنی

محمدرضا رمزی اوحدی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

) در ميدان جنگ نبود به على (عليه السلام ) دو سهم از غنيمت داد. مردم گفتند: يا رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم به على (عليه السلام ) كه در مدينه بود دو سهم دادى ؟ حضرت فرمود: اى گروه مردم ! شما نديديد كه در ميدان جنگ اسب سوارى از سمت راست بر مشركان حمله برد و آنها را شكست داد سپس ‍ آن اسب سوار نزد من آمد و گفت : اى محمد من نيز سهمى از غنايم جنگ دارم اما آن سهم را به على بخشيدم ، او جبرئيل بود. اى گروه مردم ! شما را به خدا و رسولش سوگند، ايا شما نديديد آن اسب سوارى كه از سمت چپ به مشركان حمله برد و نزد من برگشت و گفت : اى محمد سهم غنيمتم را به على دادم او ميكائيل بود به خدا سوگند به على (عليه السلام ) غنيمت ندادم الا جز سهم جبرئيل و ميكائيل ، سپس همه مردم تكبير گفتند(390)

330- وصى سيد الانبياء تويى

روزى رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم به على (عليه السلام ) فرمود: اى على ! تو امام مسلمانان و اميرالمؤ منين و قائم الغرالمحجلين هستى ، و پس از من حجت خدائى بر همه خلق ، تو سيد اوصياء و وصى سيد انبيائى ، اى على ! چون مرا به آسمان هفتم بالا مى بردند و از آنجا به سدرة المنتهى و از آنجا به حجب نور رسيدم ، پروردگارم مرا با مناجات با خود گرامى داشت آنگاه فرمود: اى محمد! گفتم : لبيك ربى وسعد يك تبارك و تعاليت ؛ خداوند فرمود: بدرستى كه على امام اولياء من است و نوريست براى هر كه مرا اطاعت كرده است ... هر كه او را اطاعت كند مرا اطاعت كرده ، و هر كه او را نافرمانى كند مرا نافرمانى كرده ، او را بدين مژده بده على (عليه السلام ) عرض كرد: يا رسول الله ! مقام من به آنجا رسيده كه در آن مقام ذكر شوم پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: آرى اى على ! پروردگارت را شكر كن ، على (عليه السلام ) رو بر خاك نهاد و سجده كرد بواسطه اين نعمتى كه خدا به او اعطاء كرده است آنگاه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: اى على ! سر بر دار كه خدا به تو بر ملائكه خود مباهات مى كند.

331- هم رزم جبرئيل و ميكائيل

وقتى كه امام على (عليه السلام ) به شهادت رسيد فرداى آن روز امام حسن (عليه السلام ) بر منبر رفت و اين خطبه را خواند؛ سپس از حمد و ستايش خداوند فرمود: اى مردم در اين شب بود كه قرآن خداوند نازل شد و در اين شب بود كه عيسى بن مريم بالا رفت و در اين شب بود كه يوشع بن نون كشته شد و در اين شب اميرالمؤ منين (عليه السلام ) از دنيا رفت .

به خداوند سوگند كه هيچ كدام از اوصياء و پيغمبران گذشته پيش از پدرم به بهشت وارد نشوند، وقتى رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم پدرم را به جهاد مى فرستاد، جبرئيل از سمت راستش به همراه پدرم نبرد مى كرد و ميكائيل از سمت چپ او، هيچ پول زرد و سفيدى (طلا و نقره ) از او بجا نمانده جز هفتصد درهم كه از حقوق خود پس انداز كرده بود تا خادمى براى خانواده خود بخرد(391)

332- نهايت توصيف

روزى رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم به على بن ابيطالب (عليه السلام ) فرمود: اى على ! تو صاحب حوض منى ، پرچمدار منى ، و بر آورنده وعده هاى منى ، محبوب دل مين ، وارث علم منى ، امانت دار مواريث پيغمبرانى ، تويى امين الله در زمينش ، توئى حجت بر خلق خدا، توئى ركن ايمان ، توئى چراغ هدايت توئى ... هر كه تو را پيروى كند نجات يافته و هر كه از تو تخلف كند هلاك مى شود.

توئى راه روشن ، توئى راه راست ، توئى قائد الغرالمحجلين ، توئى سرور هر كه من سرور او هستم و من سرور هر مؤ من و مؤ منه هستم ، تو را دوست دارد انسان پاكزاد و دشمن ندارد بد زاد، پروردگارم هيچ گاه مرا به آسمان بالا نبرد و با من سخن نگفت ، جز اينكه فرمود: اى محمد! سلام مرا به على (عليه السلام ) برسان و به او اعلان كن كه امام اولياء و نور اهل طاعت من است ؛ گوارا باد بر تو اى على اين كرامت ها.(392)

/ 367