876- خود را مشهور كن - 1001 داستان از زندگانی امام علی (علیه السلام) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

1001 داستان از زندگانی امام علی (علیه السلام) - نسخه متنی

محمدرضا رمزی اوحدی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

چاره جوئيش قوى و افزون باشد بيش از آنچه خدا مقدرش فرموده بدست نياورد.(1047)

876- خود را مشهور كن

مردى از ياران اميرالمؤ منين على (عليه السلام ) مى گويد: روزى از آن حضرت شنيدم كه مى فرمود: ترك حشمت و بزرگى و خودنمايى نكن و خود را مشهور نساز و خود را پنهان كن تا ياد تو نكنند و شناخته نشوى ، و راز خود را پنهان دار، و سكوت اختيار كن تا سالم بمانى . آنگاه با دست خود به سينه اش اشاره كرد و فرمود:

نيكان را دوست دارد، و بعد با دست خود به عموم اشاره كرد و فرمود: و فاجران را دشمن مى دارد.(1048)

877- راه سعادت ، پايه هاى دين

ابوعقيل مى گويد: روزى خدمت اميرالمؤ منين على (عليه السلام ) بوديم حضرت فرمود: هر آينه اين امت بر هفتاد و سه فرقه پراكنده خواهند شد، سوگند به آن كس كه جانم به دست اوست ، تمام فرقه ها گمراهند جز آن كس كه از من پيروى كند و از شيعيان من باشد لذا در روايت است كه روزى رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم به على بن ابيطالب (عليه السلام ) فرمود: اى على من تو، و دو فرزندت حسن و حسين ، و نه نفر از اولاد حسين پايه ها دين و استوانه هاى اسلام هستيم ، هر كس از ما پيروى كند نجات يابد و هر كس از فرمان ما سرپيچد راهش را به سوى آتش خواهد برد(1049)

878- 300 آيه در قرآن از على (ع ) است

به طورى كه از اخبار و احاديث به دست آمده 300 آيه از آيات شريفه قرآن مجيد بر حسب ماءخذ و مدارك مستند درباره حضرت على (عليه السلام ) نازل شده است صرف نظر از علماى شيعه ، بزرگان اهل سنت از قبيل شبلنجى ، شيخ سليمان حنفى ، علامه گنجى ، ترمذى ، ابن عساكر و شيخ محمد بن على الصبان ؛ از ابن عباس نقل كرده اند كه 300 آيه از قرآن كريم در شاءن والى حضرت على (عليه السلام ) نازل شده است كه ما نمونه اى از آن را مى آوريم :

امام فخر رازى در تفسير كبير خود درباره آيه انا انت منذر و لك قوم هاد؛ تو هشدار دهنده اى و هر قومى را رهبرى است (1050) از ابن عباس چنين نقل مى كند: چون آيه مزبور نازل شد، رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم دست مبارك خود را ابتدا به سينه شريف خود گذاشت و فرمود: منم نبى منذر، سپس بر دوش على (عليه السلام ) دست گذاشت و فرمود: انت الهادى .

879- در پيشگاه خدا

حضرت على (عليه السلام ) به پيشگاه خداوند عرض كرد:

بار خدايا! اين نماز من است ، كه در پيشگاه تو به جاى آوردم . نه به خاطر نيازى است كه تو به آن دارى ، و نه به خاطر ميل و رغبتى است كه تو در آن دارى ، بلكه براى بزرگداشت و پذيرش فرمان تو است كه تو مرا به انجام آن فرمان داده اى .

اى خداى من ! اگر در نماز من عيبى است و يا نقصى در ركوع و سجود آن موجود است ، پس مرا باز خواست مكن .(1051)

880- مردكار

على (عليه السلام ) در جوانى شترى داشت كه با آن آب كشى مى كرد، از بيرون شهر مشكها را پر از آب مى نمود و با خود به شهر مى آورد و در اختيار مردم قرار مى داد. نقل است روزى حضرت بار شترى از هسته خرما به خارج از شهر مى برد از او سؤ ال كردند يا على (عليه السلام ) چه بر بار شتر خود دارى ؟ فرمود: صد هزار درخت خرما، لذا از امام محمد باقر (عليه السلام ) روايت شده كه فرمود: اميرالمؤ منين (عليه السلام ) 500 درخت داشت كه در كنار هر كدام از آنها دو ركعت نماز مى خواند، حضرت در مدينه نخلستانهاى قوم يهود را آبيارى مى كرد و در اثر كشيدن آب از چاه دستهاى مباركش پينه زده بود. حضرت چاههاى فراوان در راه مكه و

/ 367