منهال بن عمرو مى گويد: مردى از بنى تميم برايم باز گفت : كه ما در ذى قار (كه جنگ جمل در آنجا آغاز شد) در ركاب اميرالمؤ منين (عليه السلام ) بوديم و گمان كرديم كه امروز ما از روى زمين برچيده و ربوده خواهيم شد (يعنى دشمنان بر ما پيروز مى شوند) از آن حضرت در آن لحظه شنيدم كه مى فرمود: بخدا سوگند بر اين فرقه پيروز مى شويم ، و اين دو مرد - طلحه وزبير - را مى كشيم و سپاه آن دو را ريشه كن مى سازيم .او مى گويد: من وقتى صحبت حضرت على (عليه السلام ) را شنيدم نزد عبدالله بن عباس رفتم و گفتم : به پسر عمويت (عى (عليه السلام )) و اين گفتارش نمى نگرى ؟ او گفت : شتاب مكن ببينيم چه مى شود؟ پس چون كار اهل بصره به آنجا رسيد و همگى شكست خوردند نزد ابن عباس رفته و گفتم : نمى بينم پسر عمويت را جز آنكه در سخنش راست گفت ...(578)
492- انواع گناهان
ابى رفعه مى گويد: روزى على (عليه السلام ) به منبر رفت ، سپس خداى را حمد و ثنا گفت .آنگاه فرمود: مردم ، گناه سه قسم است . سپس ساكت شد.مردى در بين جمعيت بنام حبه عرنى عرض كرد: گناهان را توضيح دهيد يا ابالحسن .حضرت فرمود: از گناهان جز به منظور تفسير و توضيح ، نام نبردم . لكن تنفس تند و غير عادى كه عارضم شد مرا از سخن گفتن بازداشت .آنگاه ادامه داد؛ بلى گناهان سه قسم است ؛ اول گناهى است كه خدا مى بخشد. دوم گناهى است كه او نمى بخشد. سوم گناهى است كه ما براى صاحب گناه به عفو الهى اميدواريم ، ولى با داشتن اميد از عذاب او نيز مى ترسيم . عرض شد: اى اميرالمؤ منين (عليه السلام ) مطلبى را كه فرموديد براى ما توضيح دهيد.حضرت خواسته آنها را اجابت نمود و هر يك را شرح داد.درباره قسم اول گناهان فرمود: آن گناهى است كه خداوند صاحب گناه را در دنيا عقاب نموده است و خداوند حكيم تر و بزرگوارتر از آن است كه دوباره او را در قيامت براى همان گناه عذاب نمايد.امام درباره قسم دوم گناهان ، گناهانى كه بخشيده نمى شود ظلم و ستم بندگان به يكديگر است خداوند در روز جزا در مقام قضا و موقع احقاق حق مظلومان و كيفر ستمكاران به عزت و جلال خود سوگند ياد مى كند كه ظلم هيچ ظالمى را بدون بررسى سنجش از دادگاه عدلش نگذرد و آنرا ناديده نگيرد هر چند آن ظلم كوچك و ناچيز باشد...(579)
493- جنگجوها را از اسارت آزاد كنيد اما...
در يكى از جنگها تعدادى از سپاهيان على (عليه السلام ) را به اسارت گرفتند به حضرت عرض كردند: يا على (عليه السلام ) اجازه بدهيد ما از بيت المال بودجه اى در اختيار بگيريم تا اين اسراء را آزاد كنيم .حضرت فرمود: آزاد كردن اسير كار خوب است و خود ادامه مبارزه است . اما اگر مى خواهيد اسير آزاد كنيد بررسى كنيد ببينيد اينها زخمى شده اند يا نه ، كسى كه با حادثه اى كوچك فورا دست هاى خود را بلند كرده و تسليم مى شود و زخمى نشده او شهامتى ندارد.اما آنهايى كه زخمى هستند و اسير شده اند اگر زخم در جلوى بدن آنها است آنها را آزاد كنيد. معلوم مى
لطفا منتظر باشید ...
