لطفا منتظر باشید ...
حسن خلق، محبوب نزد حضرت مقصود است
و روشن است كه صاحب آن نيز در نزد جناب او محبوب خواهد بود، و چه امتيازى بالاتر از اين براى يك سالك؟!.عنبسة بن عابد مىگويد، امام صادق سلام الله عليه به من فرمود: «ما يقدم المؤمن على الله عزوجل بعمل بعد الفرائض أحب الى الله تعالى من أن يسع الناس بخلقه»(اصول كافى، ج 2، كتاب الايمان و الكفر، باب حسن الخلق) يعنى «مؤمن هيچ عملى به پيشگاه خداى عز وجل نمىآورد كه بعد از فرايض محبوبتر ازحسن خلق در نزد خدا باشد، بنحوى كه با همه مردم با خلق نيكو مواجه شود».حسن خلق، ارتباط قلبى انسان با خدا را كامل مىكند
و اين، بطورى كه از مطالب گذشته معلوم شد، براى سالك موفقيت بسيار بزرگ، ووسيله شمول عنايات مخصوص حق، وموجب بهرهمند بودن ازجذبات مقام ربوبى است. در نتيجه، سالك در سلوك عبودى خود پيشرفت چشمگيرى خواهد داشت.امام باقر سلام الله عليه مىفرمايد: «ان أكمل المؤمنين ايماناً أحسنهم خلقاً»(اصول كافى، ج 2، كتاب الايمان و الكفر، باب حسن الخلق) يعنى «كاملترين مؤمنين ازجهت ايمان، نيكوترين آنهاست از جهت خلق».البته فراموش نكنيم كه«ايمان» بطورى كه شرح آن گذشت، همان «ارتباط قلبى» انسان با حق است وكمال آن به معنى كمال ارتباط قلبى است.حسن خلق، موجب انجذاب به سوى حضرت حق است
اين هم به جاى خود مسئلهاى است كه اهميت آن، مخصوصاً براى سالك دردمند با گفتن وبا نوشتن تمام نمىشود، و اصولا با الفاظ و عبارات حق آن أداء نمىگردد، و فقط اهل درد مىدانند كه انجذاب به سوى جناب او چه معنايى دارد، و چگونه اين امر موجب موفقيت سالك در طى طريق پر فرازو نشيب سلوك مىشود، و نيز، چگونه مشكلها را آسان وطى منازل را ممكن مىسازد وسالك رابه مقصد خود مىرساند؟!.
نيست شرح اين سخن را منتهى
پارهاى گفتم بدان ز آن پارهها
پارهاى گفتم بدان ز آن پارهها
پارهاى گفتم بدان ز آن پارهها
