ضرورت اجتناب از ترك صلاة ليل - مبانی نظری تزکیه جلد 1

يعنى «براى اينكه آنان با خدا خلوت كرده‏اند، و خدا به آنان كسوتى از نور خود را عطا فرموده است».

اينها گوشه‏هايى از بركات صلاة ليل و تهجد بود كه ذكر كرديم، و الا آثار و بركات آنرا حد و حصرى نمى‏توان قايل شد. از اشارات آيات، و از روايات وارده از حضرات معصومين مى‏توانيم در اين باب استفاده‏ها داشته باشيم.

ضرورت اجتناب از ترك صلاة ليل

ترك صلاة ليل در اصل، مخصوصاً براى سالك الى الله مسئله ساده‏اى نيست. همه صاحبان ايمان، على‏الخصوص سالكان طريق بايد از ترك آن اجتناب كنند.

محمد بن سليمان ديلمى مى‏گويد، امام صادق سلام الله عليه فرمود:

«يا سليمان لاتدع قيام الليل قان المغبون من حرم قيام الليل». [1] يعنى «اى سليمان، قيام شب را ترك نكن، زيرا مغبون كسى است كه محروم از قيام شب باشد».

شيخ مفيد رحمة الله عليه در «مقنعه» مى‏گويد:

«و قال الصادق عليه السلام: ليس من شيعتنا من لم يصل صلاة الليل». [2] يعنى «و امام صادق سلام الله عليه فرموده: از شيعيان ما نيست كسى كه صلاة ليل را بجا نياورد».

اين بيان به تنهايى در اينكه سالكان صادق بايد از ترك صلاة ليل اجتناب سخت كنند كافى است.

قضاء صلاة ليل

بطورى كه گفتيم، سالك بايد جديت كامل در قيام به «صلاة ليل» داشته باشد، و بايد سعى كند برنامه خود را به نحوى تنظيم كند كه به صلاة ليل در وقت اداى آن موفق گردد. با اينهمه، اگر احياناً در بعضى از شبها به صلاة ليل در وقت اداى آن موفق نشد، لازم است فرداى همان شب به قضاى آن مبادرت كند و در اين امر مسامحه ننمايد.

البته بايد مراقبت كند كه اين امر، يعنى «اگر به صلاة ليل در وقت آن توفيق نيافت به قضاى آن خواهد پرداخت» خود موجب مسامحه در قيام در وقت اداى آن نشود، كه اساس امر، قيام به صلاة ليل در وقت آن است، و آثار و بركاتى كه در اين صورت هست، در غير اين صورت، آنچنان كه بايد، به دست نخواهد آمد.

[1]. وسائل الشيعة، ج 3، باب كراهة ترك صلاة الليل.

[2]. وسائل الشيعة، ج 3، باب كراهة ترك صلاة الليل.