مجاهدت در مقام طلب، مراقبت جانب مطلوب است - مبانی نظری تزکیه جلد 1

اينها نمونه‏ها و مواردى از آيات قرآن در تأكيد بر مجاهدت و ضرورت آن در مقام طلب بود كه در اينجا آورديم.

مجاهدت در مقام طلب، مراقبت جانب مطلوب است

مجاهدت در مقام طلب كه توضيح آن گذشت، در اصل، مراقبت جانب مطلوب است، به اين معنا كه طالب در همه احوال جانب مطلوب خويش را مراقبت كند، و همت او معطوف به مراقبت جانب «مطلوب» باشد.

(حافظ)

همين كه سالك قدم در طريق طلب نهاد، بايد هميشه متذكر اين معنا باشد كه در چه راهى قدم گذاشته، در چه مقامى برآمده، و كدام مقصد را قصد كرده است؟!

متذكر باشد از راهى كه قبلا در پيش گرفته بود و راه ضلالت و خسران بود برگشته و توبه كرده، و راه ديگرى آغاز نموده است كه احكام ديگرى دارد.

متذكر باشد كه سفر بزرگى را شروع كرده است، سفرى كه همت بزرگ و بسيار بلند، و اراده بزرگى لازم دارد.

و متذكر باشد كه سفر الى الحق را آغاز كرده، در طلب حضرت او بر آمده است، و شهود جناب او، و رضوان او را مى‏خواهد، و اين، مقصدى است بس بزرگ، و مطلوبى است كه نيل به آن بسى مشكل مى‏باشد، و بايد در همه احوال با همت كامل جانب اين مقصد و اين مطلوب را مراقبت كند، و در جهت وصول به آن باشد، نه در جهت خلاف آن.

او بايد متوجه اين حقيقت باشد كه حضرت مطلوب از وى دور نيست، و حاضر و ناظر است، چيزى كه هست اينكه وى از او محجوب است. بداند كه در محضر جناب او، در احاطه حضرت او، و در معرض اطلاع اوست، و وى در حالى دعوى طلب دارد كه او مى‏بيند و مى‏داند، و كاملاً محيط بر ظاهر و باطن وى مى‏باشد، و در چنين صورتى مراقبت جانب جناب او در همه احوال ضرورت كامل دارد.

از همان اول كه سالك به مقام طلب بر آمد، بايد اين گفتار حضرت معبود هميشه در نظرش باشد كه:

«ان الله كان عليكم رقيباً». [1] يعنى «حقيقت اين است كه خداى متعال بر شما نظارت دارد و مراقب حركات ظاهرى و باطنى شماست».

(حافظ)

اين آيه شريفه براى هر كسى به تناسب وى معنى دارد، و براى هر مخاطبى

[1]. سوره نساء، آيه‏1.