اقبال بر حاجت - مبانی نظری تزکیه جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

مبانی نظری تزکیه - جلد 1

محمد شجاعی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

رواياتى كه ازحضرات معصومين صلوات الله عليهم اجمعين در خصوص اصرار و الحاح در مقام دعا و مسئلت آمده است، و هر كدام نكاتى در بر دارد كه براى دردمندان حقيقتها مى‏آموزد.

بنابراين، سالك در مقام استغفار بايد اصرار و الحاح داشته باشد، يعنى استغفار را با هر لفظ و جمله‏اى باشد، در عين اينكه اقبال قلبى دارد، با فقر و استكانت، ورجاى اجابت، تكرار كند و بر خواسته خود كه مغفرت است اصرار بورزد، و روى آن بايستد، و زود منصرف نشود.

استغفار رسول اكرم صلى الله عليه و آله به عدد بيست و پنج به هنگام بلند شدن از هر مجلسى، و استغفار آن حضرت در هر روز به عدد هفتاد به نحوى كه سابقاً ذكر شد، و استغفار به لفظ «استغفرالله»و به عدد صد در هر روز كه از امام صادق سلام الله عليه در كافى نقل شده است، و نيز، استغفار به عدد هزار و يا به اعداد ديگر كه در روايات به چشم مى‏خورد، علاوه بر رمز عدد در هر مورد، و علاوه بر حساب خاصى كه در هر كدام از اعداد مذكور نهفته است، همه حكايت از لزوم اصرار و الحاح در مقام استغفار مى‏كند.

در روايات به وضوح به اين معنى اشاره شده است كه اصرار بر مسئلت، برآورده شدن حاجت را در بر دارد. در كافى از امام باقر سلام الله عليه نقل شده است كه مى‏فرمود:

«والله لايلح عبد مؤمن على الله عزوجل فى حاجته الا قضاها له» . [1] يعنى: «قسم به خدا، هيچ بنده مؤمنى در خصوص حاجت خويش به خداى عزوجل الحاح نمى‏كند، مگر اينكه خدا حاجت او را برآورده مى‏سازد».


اقبال بر حاجت

اقبال قلبى بر حاجت در دعا و مسئلت، چه در استغفار، و چه در دعاهاى ديگر، از امور اسرارآميزى است كه در روايات بر آن تأكيد شده است. اسرار نهفته در اين امر را در اصل بايد رسيد و چشيد، و چيزى نيست كه بشود با گفتن و نوشتن

[1]. اصول كافى، ط ج، ج 2، ص 475.

/ 490