آخر سخن، و غبطه و منافسه ما و شما
دراينجا به بحث خود در خصوص قدم اول سلوك ، يعنى در خصوص توبه و بازگشت، خاتمه مىدهيم. و در آخر به لحاظ اينكه سخن از غبطه و تنافس بود، چه بهتر همه آنچه را كه درباب «يقظه» و سپس همه آنچه را كه در باب «توبه و بازگشت» گفتيم به نظر بياوريم و غبطهاى داشته باشيم، و براى نيل به آنچه غبطه مىكنيم مجاهدت ورزيم.غبطه كنيم كه ما نيز مشمول نطر گرديم، و به خود بياييم و بيدار شويم. سپس از راه غفلت و ضلالت كه در پيش گرفتهايم برگرديم و در مرحله اول از مخالفت با حق و عصيان او توبه نمائيم، يعنى همه واجبات را بخوبى به جا بياوريم، و همه حرامها و معاصى را ترك كنيم [6]، و به[6]. اين نكته را تذكر مىدهيم كه ما به ذكر تفصيلى واجبات و بيان تك تك آنها، و نيز، به ذكر تفصيلى افعال حرام و جزئيات معاصى نپرداختيم، و با يك بيان كلى گذشتيم. سالكان بايد به تفصيل آنها كه در آيات و روايات و در كتب علماى اخلاق آمده، مراجعه كنند.