حقايقى در خصوص استغفار - مبانی نظری تزکیه جلد 1

حقايقى در خصوص استغفار

امر دهم، يعنى توبه واستغفار را با شرحى كه گذشت دانستيم.

در اينجا لازم مى‏بينيم حقايقى را در خصوص استغفار براى سالكين الى الله تذكر و توضيح دهيم.

الف - اشارتى از مقام رحمت

لازم است سالك به اين حقيقت خوب توجه كند كه باب استغفار بابى است كه خداى متعال آن را به روى دردمندان باز كرده است، دردمندانى كه در مراتب مختلف به گناهان و خطاها و قصورها و تقصيرات خويش در مقام عبوديت پى مى‏برند و توبه مى‏كنند، وندامت جانسوزى وجودشان را فرا مى‏گيرد، و سخت به دنبال اين هستند كه چه كنند، و چه چاره‏اى دارند؟ دردمندانى كه آرزو مى‏كنند چه خوب مى‏شود كه گناهان و خطاهاى آنان را به حساب نياورند، و از آتش و عقوبات ديگر اخروى كه تصور آن اركان وجود انسان را متزلزل مى‏كند نجاتشان دهند. و بالاتر از همه، چه خوب است گناهان و جرايم آنان را ناديده بگيرند، و به آتش فراق و هجران كه نزد اهل فهم از آتش جهنم هم سخت‏تر است عذابشان ندهند. و بالاخره، آرزو مى‏كنند به ندامت جانكاه و دل شكسته آنان نظر كنند و هر چه گناه و جرم است از ميان بردارند، تا آنان نيز همانند كسانى باشند كه گناه و خطا ندارند، و به جمع بندگانى راه يابند كه به سوى معبودشان مى‏شتابند، وبه وقت مردن به اميد وصل او مى‏ميرند؛ ولا تموتن الا و أنتم مسلمون. [1] رأفت و رحمت حق به فرياد اين دردمندان رسيده، و نظر بر دل شكسته آنان كرده، و آرزوهاى آنان را بر آورده، و باب استغفار را بازكرده است كه استغفار كنيد و مشمول مغفرت شويد.

(حافظ)

باز كردن باب استغفار به روى گناهكاران نادم و خطا كاران تائب از جانب خداى متعال، در حقيقت اشارتى است به اينكه مى‏خواهيم بازگشت كنندگان صادق را بپذيريم.

از رسول اكرم صلى الله عليه و آله و سلم نقل شده است كه فرمود:

[1]. سوره آل عمران، آيه 102.