شايد خيليها چنين فكر بكنندكه توبه و استغفار فقط در جايى معنى دارد كه كسى ترك واجبى كرده ويا كبيرهاى و حرامى انجام داده باشد، ود ر غير اين صورت مفهومى براى توبه و استغفار نيست. وطبعاً آن كسى كه واجبات را كلا و كاملا بجا آورده و از همه محرمات و كباير اجتناب نموده است، گناهى نكرده و خطايى مرتكب نگشته است تا توبه كند و استغفار نمايد.اين فكر كه يك فكر باطل است، در حقيقت از جهل بر مىخيزد، و عدم اطلاع از حقايق قرآنى و دقايق صراط است كه اين فكر را به وجود مىآورد. تدبر نداشتن در قرآن، و دقت نكردن در بيانات و در حالات نبى اكرم و ائمه معصومين صلوات الله عليهم اجمعين است كه چنين فكرهاى ناصحيح را به صورت يك «فكر دينى» و به صورت يك «عقيده قرآنى و اسلامى» در اذهان ايجاد