طريقه تحصيل «حضور» - مبانی نظری تزکیه جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

مبانی نظری تزکیه - جلد 1

محمد شجاعی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

مى‏سازد، يا ابتهاج آور، و يا هلاكت بار، يا... و يا...




  • چون رسيد اينجا سخن لب در ببست
    لب ببند ار چه فصاحت دست داد
    دم مزن والله اعلم بالرشاد



  • چون رسيد اينجا قلم در هم شكست
    دم مزن والله اعلم بالرشاد
    دم مزن والله اعلم بالرشاد



(دفتر چهارم مثنوى)

لازم است سالك با بصيرت از همان اول امر به اين حقيقت توجه كامل داشته، و مسئله «فكر» و «دل» را مسئله ساده‏اى تلقى نكند، و به دقايق و اسرار آن تا آنجا كه مى‏تواند آشنا باشد.

و بايد بداند كه اگر «فكر» و «دل» او در جاى ديگر باشد، در حقيقت، او خود در همانجاست، نه نزد حضرت معبود. به عكس، اگر «فكر» و «دل» او متوجه حضرت حق باشد، نزد جناب او خواهد بود، كما اينكه، فكر و دل او اگر متوجه حضرات معصومين و اولياى حق باشد، نزد آنان خواهد بود، زيرا كه «فكر» و «دل» هر جا باشد، انسان آنجاست. و بالاخره بايد توجه داشت كه اسرار موجود در فكر و دل، اسرار بسيار عميق و بى پايان است.




  • هست در دل زندگى دارالخلود
    در زبانم چون نمى‏آيد چه سود



  • در زبانم چون نمى‏آيد چه سود
    در زبانم چون نمى‏آيد چه سود



(دفتر چهارم مثنوى)

بر اين اساس، در همه عبادات و اذكار بايد «فكر» و «دل» را متوجه خداى متعال كند، و در اين باب هم مجاهدت سخت و پى‏گير داشته باشد، كه بدون مجاهدت به دست نخواهد آمد. مجاهدت در اين امر نبايد كمتر از مجاهدت در اصل عبادات و اذكار باشد، بلكه، به همان اندازه كه در اصل عبادات، و در اصل اذكار و او راد و دعاها مجاهدت مى‏نمايد، به همان اندازه هم مجاهدت كند كه در هر عبادتى، در هر ذكرى، در هر وردى، و در هر دعايى فكر و دل را متوجه خداى متعال نمايد، و فكر و دل را در محضر جناب او حاضر كند، و به عبارتى ،در محضر حق باشد، نه در اين سو و آن سو، و اين جهت و آن جهت.

مواظبت كند چنين نباشد كه به ظاهر به عبادت و ذكر و دعا بپردازد، و در باطن امر، و در پشت پرده اينجا و آنجا باشد، و در اين سو و آن سو پراكنده گردد. از اين امر اجتناب كند كه به ظاهر در محضر حضرت معبود باشد، و در باطن از محضر او غايب.

اين چنين نباشد كه به ظاهر روى به خداى متعال آورده باشد، وليكن در باطن از او روى گردان شود، و به ظاهر به سوى خدا فرار كند، و در باطن از خدا.

آيات «فويل للمصلين - الذين هم عن صلاتهم ساهون» را نصب العين خود قرار دهد، و هميشه در نظر داشته باشد. به اين معنى فكر بكند كه خداى متعال در خصوص «ساهون» يعنى آنان كه در نماز به اين سو و آن سو پراكنده‏اند چه فرموده، چه تعبيرى آروده، و چگونه از آنان ياد نموده است؟! مگر اين امر ساده و كوچكى است كه حضرت معبود در خصوص چنين نمازگزارانى بفرمايد: «فويل»؟! و آيا مى‏شود گفت اين فقط در خصوص نمازگزارانى است كه در نماز به اين سو و آن سو پراكنده‏اند، و آنانى را كه در ذكر، ورد، و دعا در اين جهت و آن جهت پراكنده مى‏شوند شامل نمى‏گردد؟!.


طريقه تحصيل «حضور»

در اين مرحله كه مرتبه اول مراقبه است، و سالك در اوايل سلوك مى‏باشد، تحصيل حضور فكرى و قلبى براى وى كار آسانى نخواهد بود، و بطورى كه اشاره كرديم، به سادگى به دست نخواهد آمد. طبعاً لازم است در اين باب علاوه بر اينكه به مجاهدت مى‏پردازد و دنبال امر را مى‏گيرد، از طريقه‏اى كه مجرب مى‏باشد به اين مهم بپردازد، تا باذن الله موفق گردد.

طريق مجرب در اين باب به اين صورت است:

/ 490