بعد از اينكه سالك به توفيق خداى متعال مدتى به مرتبه اول مراقبه، و به امور و وظايف لازم در آن مداومت كرد، و با عنايات خاصه ربوبى و بر اثر مجاهدت، نورانيت و صفايى در دل وى پيدا شد، و تحولى در باطن وى به وجود آمد، و آمادگى قدم بالاتر در مقام مجاهدت را به دست آورد، به مرتبه دوم مراقبه كه در حقيقت، همان قدم بالاتر در مجاهدت است مىپردازد.پيداست كه اگر با راهنمايى كاملى قدم در راه گذاشته باشد، شروع مرتبه دوم مراقبه در وقت آن به اشاره وى خواهد بود.در مرتبه دوم مراقبه، طلب سالك الى الله جدىتر، صادقتر، و خالصتر مىشود، و طبعاً مجاهدت وى سختتر، و مراقبت جانب حضرت مقصود كاملتر مىگردد. يعنى علاوه بر مرتبه اول مراقبه و التزام به امور و وظايف آن، مراقبه بيشترى خواهد داشت و امور و وظايف ديگرى را هم ملتزم مىشود، ود ر حقيقت، مراقبهاش را تكميل، و جانب حضرت حق را بيش از پيش مراقبت مىكند.
امور و وظايف لازمه
در مرتبه دوم مراقبه، بايد علاوه بر التزام به امور دهگانه كه در مرتبه اول مراقبت گفته شد، به ده امر ديگر نيز ملتزم باشد.و اينك به بيان اين ده امر مىپردازيم، و تك تك آنها را توضيح مىدهيم.
امر اول
امر اول، سعى در ترك مشتهيات و هواهاى نفسانى است، و مراقبت جانب حضرت معبود در اين امر.