3- گناه ترك مسارعت، و توبه و استغفار - مبانی نظری تزکیه جلد 1

چه بايد كرد، و با كه توان گفت كه، امثال ما جهال، با اين نمازها كه مى‏خوانيم، اگر به مرحله‏اى از معرفت برسيم، بايد براى همين نمازها كه با اين كيفيت به جا مى‏آوريم استغفار كنيم؟!.

3- گناه ترك مسارعت، و توبه و استغفار

براساس امر سوم از امور و وظايف اين مرتبه از مراقبه كه «مسارعت» مى‏باشد، از هر فرصتى براى نيل به مقصد استفاده مى‏كنى، و ساعات و لحظه‏هاى را مغتنم مى‏شمارى، و از اتلاف وقت و تضييع آن، از بطالتها، از ملالتها، و از كسالتها اجتماب مى‏ورزى، كه اين يك وظيفه براى سالك صادق، و طالب هوشيار است، زيرا كه راه بسيار طولانى، سفر بسيار مهم، مراحل و منازل آن بسيار زياد، مشكلات آن بسيار پيچيده، و از طرفى فرصت بسيار محدود است، بنحوى كه براى عاقلان به هيچ وجه اجازه بطالت وكسالت، و تضييع فرصت نمى‏دهد، و مسارعت را ضرورى مى‏گرداند - سارعوا الى مغفرة من ربكم -. [1]

(حافظ)

اين حقيقت قرآنى براى تو كاملا ملموس و مشهود گشته است كه فرصت حيات دنيوى را براى آن به انسان داده‏اند كه راه بازگشت در پيش گيرد، و با استفاده از همه لحظات آن خود را از ورطه‏اى كه در آن افتاده است نجات دهد، و به موطن اصلى خود باز گردد.

و در پرتو همين حقيقت، اين رمز را نيز فهميده‏اى كه چرا اشارتهاى قرآنى و

[1]. سوره آل عمران، آيه 133.