حکمت 134 - شرح نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

شرح نهج البلاغه - نسخه متنی

قطب الدین راوندی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

حکمت 134

و ما عال: اى ما افتقر.

و اقتصده فى النفقه: اى لم يسرف و لم يسرف و لم يقتر، و كان بين ذلك قواما.

حکمت 136

و حبط اجره: اى فسد.

و قوله و من ضرب يده على فخذه عند مصيبته اى من اصابته مصيبه و تلقاها بالصبر و الرضا فله العوض على الا لم، و الثواب على الصبر على ذلك، و من لم يصطبر و جزع لا يكون له ثواب و ان كان له عوض فيحبط اجره الذى هو الثواب دون العوض.

حکمت 137

و الظماء: العطش.

و العناء: التعب.

و حبذا اصله حبب ذا اى نعم شيئا نوم الاكياس يعنى: ان الذين استعملوا العقول فهم اكياس، و الاكياس يثابون على النوم و الاكل، لانهم ينامون و ياكلون على نيه ان يتقووا بهما على الطاعه فاذا هم فى عين الطاعه.

حکمت 138

وسوسوا ايمانكم بالصدقه: اى اخرجوا زكاه اموالكم، فان سياستكم فى الايمان على انفسكم بالعباده الماليه التى هى الصدقه، و اكثر ما يقال الزكاه للواجب و الصدقه للسنه ثم يتداخلان.

/ 421