ابن اثير آورده كه در سال دهم هجرت پيغعمبر اكرم(ص) نمايندگانى را جهت جمع آورى صدقات (زكات واجبه) بهاطراف فرستاد: مهاجر بن ابى اميه را بصنعا اعزام داشت و چون به آنجا رسيد اسود عنسى كه دعوى نبوتميكرد عليه او خروج نمود.زياد بن اسد انصارى را جهت اخذ صدقات حضر موت و عدى بن حاتم را به جمع آورى صدقات بنى طى و بنى اسدفرمان داد و مالك بن نويره را بر صدقات بنى حنظله و زبرقان بن بدر و قيس بن عاصم را بر صدقات قبيله زيدبن مناة بن تميم و علاء بن حضرمى را به بحرين اعزام داشت و على بن ابى طالب را بنجران فرستاد، وىصدقات مسلمانان و جزيه هاى اهل كتاب آنجا را جمع آورى نمود و چون با حجة الوداع پيغمبر مصادف شد بهحضرت پيوست و يكى از ياران خويش را بر سپاه گماشت، آن شخص لباسهاى بردى كه در ميان اموال صدقه بود،بين افراد لشكرتوزيع نمود و چون على (ع) شنيد پيش از آنكه سپاه به مدينه رسد به استقبال آنها شتافت وبردها را از تن آنها بيرون كرد، آنها نزد پيغمبر شكوه نمودند، حضرت علنا در جمع اصحاب فرمود: كسى رانشايد از على شكايت كند كه او در راه خدا از هر كسى سخت گيرتر مى باشد . (بحار:21/373)
صَدُقَة
كابين يا مهر زن. ج : صَدُقات . (و آتواالنساء صدقاتهن نحلة) . (نساء:4)
صَدَم
زدن چيزى سخت بر چيزى سخت مثل آن .
صَدمَة
مصيبت، آسيب، گزند .در حديث است: «الصبر عند الصدمة الاولى»: شكيبايى هنگام رسيدن اولين مصيبت ستوده است.
صُدود
روى برگردانيدن از چيزى و اعراض كردن . بازداشتن كسى از چيزى و برگردانيدن (منتهى الارب) . (رايتالمنافقين يصدون عنك صدودا) . (نساء:61)
صُدور
(مصدر):بازگشتن، حاصل شدن. از جاى بيرون آمدن . (يومئذ يصدرالناس اشتاتا) آن روز مردمان پراكنده از قبر برونمى آيند . (زلزال:6)
صُدور
ج صدر، سينه ها، قبرها، بزرگان. (انّ الله عليم بذات الصدور) . (مائده:7)
صَدوق
هميشه راستگوى، دائم الصدق.
صَدوق
ابوجعفر محمد بن على بن حسين، محدث بزرگ شيعه و يكى از اركان شريعت غراء مصطفويه، كسى كه بدعاى حضرت