بحرى از نوزده بحر شعر كه وزنش شش بار مستفعلن باشد .
رِجس
پليدى . لعنت . (ويجعل الرجس على الذين لا يعقلون)(يونس:100) . (انما الخمر والميسر والانصاب والازلام رجس من عمل الشيطان) . (مائده:90)
رَجع
بازگشتن وبازگردانيدن ، لازم ومتعدى هر دو استعمال شده . (فلما رجع موسى الى قومه) (طه:86) . (فان رجعك الله الى طائفة منهم) (توبه:83) . (ذلك رجع بعيد) (ق:3) . (انه على رجعه لقادر). (طارق:8)
رَجع
باران وآب كبير . ج ، رجعان . (والسماء ذات الرجع) (طارق:11) . باران كه پس از باران آيد .
رَجعت
رجعة : بازگشت . بازگشتن به سوى دنيا پس از انتقال به جهان ديگر . بازگشت حضرات معصومين وبعضى از پيروانشان پس از مرگ وهنگام ظهور حضرت مهدى (عج) يا پس از آن به طور اجمال از عقايد مسلمه شيعه است وآيات وروايات در اين باره بيش از حد شهرت وتواتر است چنانكه فرموده اند «از ما نيست كسى كه به رجعت ـ بازگشت ـ ما در اين جهان ايمان نداشته باشد» . (مجمع البحرين) مرحوم سيد مرتضى رضوان الله عليه گويد : عقيده شيعه اماميّه بر اين كه خداى تعالى هنگام ظهور مهدى (عج) گروهى از شيعه كه در گذشته اند باز گرداند تا به يارى حضرت نائل شوند ودولت آن جناب را درك نمايند ونيز گروهى از دشمنانشان كه به انتقام رسند بر هيچ عاقلى پوشيده نيست كه آن نزد خدا مقدور وممكن است ، وچنانكه برخى از مخالفان ما گفته اند ، محال نيست ، وپس از اين كه ثبوت آن ممكن بود اثبات آن روشن است زيرا اجماع قطعى شيعه واتفاق آنها منعقد است وهيچگونه اختلافى در اين مسئله نداشته وندارند وحجّيت اجماع از مسلمات مذهب شيعه است . (سفينة البحار) مرحوم شيخ صدوق (محمد بن على بن بابويه) در كتاب «اعتقادات» خود در اين باره چنين ميگويد : اعتقاد ما در مورد رجعت آن است كه آن حقيقت دارد و راست است ، چنان كه خداوند عز وجل در كتاب عزيزش ميفرمايد : ...ـ آنگاه مرحوم شيخ به نقل چند داستان از قرآن ميپردازد كه در باره بازگشت كسانى يا اقوامى به اين جهان پس از مرگ آنها بيان شده ، از جمله : (الم تر الى الذين خرجوا من ديارهم وهم الوف حذر الموت فقال لهم الله موتوا ثم احياهم) (بقره:243) كه اين داستان را در اين كتاب ذيل واژه «حزقيل» مييابيد . پس از آن ماجراى عُزَير پيغمبر را كه در آيه : (او كالذى مرّ على قرية ...)(بقره:259) ذكر شده نقل ميكند واين ماجرا ذيل كلمه «عُزَير» در اين كتاب مشاهده ميكنيد . وديگر خبر برگزيدگان از بنى اسرائيل ، قوم موسى (ع) را كه با حضرت موسى به كوه طور رفته به علت درخواستى ناسزاوار مورد خشم حضرت پروردگار قرار گرفته همه مردند ذكر ميكند كه قرآن در اين باره ميفرمايد : (ثم بعثناكم من بعد موتكم لعلكم تشكرون)(بقره:58) ويكى دو داستان ديگر از اين قبيل ، وسپس شيخ ميگويد : به موجب فرموده رسول خدا (ص) : «يكون فى هذه الامة ما يكون فى الامم السابقة حذو النعل بالنعل والقذة بالقذة» (بايستى در اين امت پيش بيايد هر آنچه در امتهاى پيشين رخ داده است بدون هيچگونه تفاوتى) ميبايست در اين امت نيز رجعت به وقوع بپيوندد چنان كه در امتهاى گذشته واقع شده .(اعتقادات صدوق)
«روايات در باره رجعت»
چنانكه مرقوم شد روايات از حضرات معصومين سلام الله عليهم در اين باره فراوان است كه در اين مختصر به ذكر تعدادى از آنها اكتفا ميشود :به اسناد صحيح از اميرالمؤمنين (ع) روايت است كه فرمود : سوگند به آنكه دانه شكافت وبشر را آفريد
لطفا منتظر باشید ...
