«رواياتى درباره حاكم اسلامى» - معارف و معاریف نسخه متنی

1 ـ نگهدارى دين بر پايه هاى اوليه و اصيل خود، آنچنان كه مورد اتفاق نظر پيشوايان پيشين بوده است، كه اگر احياناً بدعتى در دين پيش آيد و يا شبهه اى در ميان مسلمانان القاء شود، حاكم در برابر آن بايستد و آن بدعت و شبهه را با دليل و منطق و در صورت لزوم با اعمال قدرت، زايل سازد و حدود دين را از دستبردهائى اينچنين محفوظ دارد.

2 ـ احكام قضائى اسلام را در ميان متخاصمين انفاذ كند، كه نزاعها و خصومتها طبق قوانين اسلام فيصله يابد، تا مردمان در سايه عدل اسلام زندگى كنند و دست ظالم بسته و حق مظلوم محفوظ باشد.

3 ـ امنيت جامعه اسلامى را بنحو كامل تأمين نمايد، كه مردم در كمال اطمينان خاطر و بدون دغدغه و يا احساس نا امنى به امور مربوط به كسب و كار و امور مربوط به معاش خويش مشغول باشند و در امن و امان بهر جا كه خواهند ، جهت سياحت يا تجارت سفر كنند.

4 ـ حدود شرعى و قوانين كيفرى را بر پا دارد و پشتيبان اجراء كامل آن باشد، تا حرمات خدا از هتك و حقوق بندگان از اتلاف و تضييع مصون باشد.

5 ـ حدود و ثغور و مرزهاى كشور اسلامى را با نيروى منظم و مستعد كنترل كند، تا جان و ناموس و اموال مسلمانان و نيز كفارى كه در پناه اسلام ميزيند دچار خطر دستبرد اجانب نگردد.

6 ـ وظيفه جهاد اسلامى را ـ پس از دعوت باسلام، تا پذيرش آن و يا پذيرش ذمه ـ بعهده گيرد، تا اينكه اسلام بر سراسر گيتى حاكم گردد.

7 ـ فىء و غنايم و خراج اراضى و صدقات و زكوات و اموالى را كه اسلام بر آحاد رعيت فرض نموده است، با كمال متانت و طبق اخلاق اسلامى دريافت دارد.

8 ـ تقرير مقررات و تعيين ضوابط براى عطايا و رواتب و مستمرى مستمرى بگيران، تا اينكه اموال بيت المال از اسراف، و حق مستمرى بگيران از تضييع مصون ماند.

9 ـ از گماشتگان و مسئولين ادارى مملكت بخواهد كه امور مردم را بى كم و كاست تمشيت بخشند و در مورد امور محوله و وظائف مربوطه احساس مسئوليت كنند و وظائف خويش را بنحو احسن و اكمل ايفا نمايند، تا امور ادارى طبق ضوابط مقرره انجام گيرد و اموال عمومى ضايع نگردد و به هدر نرود.

10 ـ خود شخصاً امور كلى مملكت را زير نظر گيرد و بر اعمال مسئولين اشراف كامل داشته باشد و بداند كه وى مسئول اداره مملكت و نگهبانى ملت است، مبادا خود را سرگرم عبادت و يا كامرانى و لذت نموده امور را بديگران محول سازد، كه بسيار امين ، خيانتكار و بسى خيرخواه ، بدخواه ازكار درآمده. (الاحكام السلطانيه: 15 / 16)

«رواياتى درباره حاكم اسلامى»

امام صادق (ع) فرمود: روزى ـ از روزهاى آخر عمر ـ پيغمبر (ص) كه هنوز هيچگونه بيمارى نداشت و از سلامتى كامل برخوردار بود ناگهان جبرئيل فرود آمد و خبر مرگش را به وى داد. حضرت در حال دستور داد مردم در مسجد گرد آيند، و فرمود: مهاجران و انصار با سلاح خويش حضور يابند . چون همه جمع شدند حضرت به منبر رفت و پس از حمد و ثناى پروردگار فرمود: اى مردم! من بهمين زودى از ميان شما رخت برخواهم بست. سپس فرمود: به حاكم بعد از خودم اعلام ميدارم و او را بخدا سوگند ميدهم كه مبادا درباره جامعه مسلمانان بى رحمى روا دارد، و به وى سفارش ميكنم كه پيرانشان را بزرگ شمارد و به كودكانشان مهربان باشد و دانشمندانشان را گرامى دارد و به آنها از نظر امور مالى زيان نرساند كه اگر چنين كند آنها را خوار و ذليل ساخته، و به آنها بى اعتنا نباشد كه در اين صورت آنها را بكفر ميكشاند، و درب خانه اش را بر روى آنان نبندد كه ـ