ن - معارف و معاریف نسخه متنی

(بحار:82/101) و اما نوحه سرائى بر اهلبيت پيغمبر اسلام كه جنبه سياسى اسلامى داشته و دارد، بسى بر آن تأكيد شده و در عمل حضرات معصومين مكرر ديده شده است .

از امام صادق (ع) روايت است كه (پس از واقعه كربلا) يك سال تمام (در مدينه) بر امام حسين (ع) نوحه سرائى شد و بازماندگان اصحاب پيغمبر (ص) مانند مسوّر بن مخرمه و جماعتى سر و روى خويش را مى پوشاندند كه شناخته نشوند و به مجلس نوحه حاضر مى شدند و گوش مى دادند و مى گريستند . امام صادق (ع) فرمود : نفس آنكس كه محض ستمهاى وارده بر ما غمگين بود تسبيح و اندوهش در مصائب ما عبادت است ...

ابن بابويه روايت كرده كه امام باقر (ع) وصيت نمود : ده سال در موسم حج بر او نوحه سرائى كنند .

يونس بن يعقوب از امام صادق (ع) روايت كرده كه فرمود : پدرم وصيت كرد : فلان مقدار از مالم وقف بر نوحه سرايان كن كه ده سال در منى بر من نوحه كنند . (بحار:82/102 و 2/64) ابن ابى الحديد در شرح حال عمر بن خطاب آورده كه نخستين كسى كه عمر او را تازيانه زد امّ فروة بنت ابى قحافة خواهر ابوبكر بود كه چون ابوبكر بمرد زنان بر او نوحه سرائى مى كردند ، ام فروة در ميان نوحه سرايان بود ، عمر چند بار آنها را از اين كار نهى نمود مفيد نيفتاد ، امّ فروه را از ميان آنها بخواند ، چون بيرون آمد تازيانه اى به وى بزد ، ديگر زنان چون ديدند همگى از آنجا گريختند و پراكنده شدند .

(شرح نهج : 1/181) به «سوگوارى» و «عزادارى» نيز رجوع شود .

« ن »  

ن

ن :ن :نائِب :نائِبَة :نائِح :نائِحة :نائِر :نائِرة :نائِل :نائِلَة :نائلة :نائِم :نااميد :نااميدى :نااهل :نائى :ناب :ناب