پيغمبر اكرم (ص) فرمود: قرآن را با اعراب بخوانيد و عجايب آن را درك كنيد. قرآن را به آوازتان زينت دهيد. قرآن را به لحن و آواز عرب تلاوت كنيد و از نواى فاسقان و پيروان دو كتاب (تورات و انجيل) بپرهيزيد، و پس از من كسانى بيايند كه قرآن را به آوازى با زير و بمى همچون زير و بم آواز غنا و سرود رهبانان و به طرز نوحه سرائى بخوانند، چنين كسانى قرآن از گلوگاهشان نگذرد (و به دلهاشان ننشيند)، دلهاى آن خوانندگان قرآن و همچنين كسانى كه تلاوت قرآن را بدين گونه مى پسندند آلوده به انحراف است.علقمة بن قيس گويد: من به تلاوت قرآن خوش آواز بودم، عبدالله بن مسعود مرا به نزد خويش مى خواند و در حضورش قرآن مى خواندم و چون به پايان مى رسيدم مى گفت، بيشتر بخوان پدر و مادرم به فدايت، از پيغمبر (ص) شنيدم كه فرمود: آواز نيكو زيور قرآن است. انس بن مالك از حضرت رسول (ص) روايت كرده كه هر چيزى را زيورى باشد و زيور قرآن آواز نيكوست. (مجمع البيان) معاوية بن عمار گويد: به امام صادق (ع) عرض كردم: كسانى هستند كه چون قرآن يا دعا مى خوانند تا صداى خود را بلند نسازند فكر مى كنند كه قرآن يا دعا نخوانده اند. فرمود: اشكالى ندارد، امام سجاد (ع) خوش آوازترين مردم بود به تلاوت قرآن و صداى خود را چنان بلند مى كرد كه اهل خانه مى شنيدند. و امام باقر (ع) در عصر خود خوش آوازترين مردم بود به تلاوت قرآن...نيز از آن حضرت آمده كه امام سجاد (ع) آنچنان به خواندن قرآن خوش آواز بود كه هرگاه به تلاوت قرآن مى پرداخت سقايان كه از آنجا عبور مى كردند و آواز حضرت را مى شنيدند به درب خانه مى ايستادند و گوش مى دادند.از امام كاظم (ع) روايت شده كه امام سجاد (ع) گاهى كه قرآن را به آواز مى خواند بسا عابرى از آنجا مى گذشت آنچنان آواز آن حضرت وى را از خود بيخود مى ساخت كه صيحه مى زد...امام موسى بن جعفر (ع) در عصر خود از هر كسى در تلاوت قرآن خوش آوازتر بود و چون به تلاوت قرآن مى پرداخت شنونده را تحت تأثير قرار مى داد كه حالت گريه به وى دست مى داد. (بحار: 92 و 46 و 25 و 48) پيغمبر (ص) فرمود: اگر بخواهيد به زندگى سعادتمندان زنده باشيد و به مرگ شهيدان بميريد و در روز حسرت
لطفا منتظر باشید ...
